In de moderne samenleving werken veel mensen in kantoren en bedrijven als managers. Mensen in dit beroep moeten een groot aantal opdrachten uitvoeren, omgaan met medewerkers en langetermijnplannen maken. En soms werken ze echt hard om dingen voor elkaar te krijgen. Onlangs is er een nieuwe ziekte opgedoken die het managersyndroom wordt genoemd.
Eind jaren tachtig vestigden Amerikaanse onderzoekers de aandacht op het feit dat managers vaker dan anderen last hebben van stress en burn-out. Dit alles leidt uiteindelijk tot ernstige mentale en fysieke gezondheidsproblemen. Beroepsziekte wordt managerssyndroom genoemd. Maar het is niet alleen typisch voor mensen die op kantoor werken.
Volgens statistieken lopen ook degenen wier werk wordt geassocieerd met constant contact met mensen en emotionele stress, gevaar. Dit zijn allemaal medische professionals, maatschappelijk werkers, verkopers, advocaten, leraren.
Mensen in deze beroepen verliezen geleidelijk hun motivatie, ze ervaren vaak negatieve emoties en ze kunnen geleidelijk de relaties verslechteren, niet alleen met collega's, maar ook met dierbaren. Vermoeidheid, gevoelens van eenzaamheid en verlies van eigenwaarde komen veel voor.
Redenen voor de ontwikkeling van het managersyndroom
Workaholisme en het onvermogen om normaal te voldoen aan het werk- en rustschema. Onregelmatige werktijden, korte vakanties, werken in het weekend of de klok rond, fastfood en constante snacks, het onvermogen om de werkplek te verlaten, zelfs niet om naar het toilet te gaan. Dit alles leidt er geleidelijk aan toe dat de psyche begint in te storten, omdat het lichaam constant onder stress staat en zich eigenlijk nooit volledig kan ontspannen.
Er zijn onderzoeken op basis waarvan werd geconcludeerd dat als iemands vakantie minder dan een maand duurt, het lichaam niet volledig kan ontspannen en herstellen. Pas aan het einde van de tweede vakantieweek begint de spanning geleidelijk af te nemen en begint het herstel pas vanaf de derde week. Niet veel mensen, vooral degenen die op kantoor werken, kunnen opscheppen dat ze minstens één keer per jaar een volledige maand rust hebben.
Een andere reden kan zijn dat werknemers, om een loonsverhoging of een nieuwe functie te krijgen, zoveel mogelijk proberen te werken en zich onderscheiden van de rest. Hierdoor wordt de controle over het eigen handelen vele malen versterkt en overschrijdt de concentratie van de aandacht de toelaatbare normen. Tegelijkertijd vergeet een persoon persoonlijke zaken, familie, rust en entertainment. Al zijn gedachten zijn alleen gericht op het krijgen van een bonus of promotie.
Buitensporige eisen van het management aan hun werknemers kunnen ook de psyche negatief beïnvloeden en het managersyndroom veroorzaken. Als werknemers voortdurend bang zijn voor straf, wachten ze op boetes, het ontnemen van bonussen, en al hun inspanningen worden onopgemerkt of van onschatbare waarde gehouden, dan beginnen ze geleidelijk, in plaats van iets beters te doen, het slechter te doen, waardoor ze hun interesse in elk werk verliezen.
Met het dagelijks uitvoeren van dezelfde handelingen en dezelfde taken, zal iemands interesse in werk geleidelijk volledig vervagen. Hij gaat "automatisch" werken en niemand zit op initiatieven van hem te wachten.
Constante communicatie met vreemden of onbekende mensen. Als het werk gepaard gaat met een grote stroom mensen, terwijl de persoon beleefd en hoffelijk moet blijven, kan er op een gegeven moment een storing optreden. Een mens is immers geen machine, hij heeft zijn eigen emoties, die soms niet verborgen kunnen worden, en de stemming is misschien niet elke dag rooskleurig. Maar je moet de hele tijd in een "masker" zitten, met een glimlach op je gezicht, wat een constante interne spanning creëert. Gebeurt dit niet, dan kan de werknemer een boete krijgen of zelfs ontslagen worden.
Het managersyndroom kan niet alleen leiden tot psychische stoornissen, maar ook tot ziekten zoals diabetes, gastritis, zweren, hypertensie en vele andere veroorzaken.
Belangrijkste symptomen van managersyndroom
- Vermoeidheid die niet weggaat. Een persoon voelt zich zelfs 's ochtends al moe.
- Slecht slapen of slapeloosheid. Moeilijk inslapen en wakker worden, nachtmerries.
- Constante hoofdpijn, indigestie.
- Verlies van smaaksensaties of hun verandering, verlies van gezichtsvermogen, gehoorverlies.
- Agressie of apathie. Verslaving aan alcohol of drugs.
- Volledige onwil om te werken, gebrek aan verantwoordelijkheid voor hun acties. Het gevoel dat het werk dat gedaan wordt door niemand nodig is en geen voldoening schenkt.
Hoe te behandelen
De behandeling moet uitgebreid zijn, het is bijna onmogelijk om te doen zonder de hulp van een specialist.
Medicamenteuze therapie, psychotherapie en verschillende praktijken die de emotionele en fysieke gezondheid herstellen zijn nodig. Evenals goede voeding, naleving van het dagelijkse regime, goede rust en slaap.
Er zijn veel manieren om het probleem op te lossen, maar een individuele benadering van een persoon is altijd belangrijk.
