"De geheime leer van Israël" - dit wordt soms de mystieke leer genoemd, beter bekend als "Kabbalah". Het ontstond in de middeleeuwen op het snijvlak van de joodse leer, de filosofische ideeën van het neoplatonisme en het gnosticisme.
Afkomstig uit het jodendom, beïnvloedden de ideeën van Kabbalah de Europese denkers van de Renaissance - Paracelsus, Agrippa van Nettesheim, Pico de la Mirandola en anderen.
Geschiedenis van Kabbalah
Een van de verre bronnen van deze mystieke leer kan in het Hebreeuws worden beschouwd als het 'Boek der Schepping'. De exacte tijd van de totstandkoming van deze verhandeling is onbekend, maar vermoedelijk werd het niet eerder dan de 3e eeuw en niet later dan de 8e eeuw geschreven.
De opkomst van de Kabbalistische leer als zodanig vond plaats in de 13e eeuw. in Spanje. Het was toen in Castilië dat de joodse denker Moshe de Leon de verhandeling "The Book of Shining" schreef, die hij presenteerde als een werk van de wijze Simon ben Yochai, die leefde in de II eeuw.
De werken van Rabbi Yitzhak Luria Ashkenazi, ook bekend als Ari, die leefde in de 16e eeuw, speelden een speciale rol bij de vorming van de Kabbalistische leer.
Aanvankelijk ontwikkelde Kabbalah zich als een geheime leerstelling bedoeld voor een kleine kring van de elite, maar aan het begin van de 16e-17e eeuw. Kabbalist Abraham Azoulay, die in Marokko woonde, verkondigde de afschaffing van de beperkingen op haar studie.
Kabbalistische leer
Het belangrijkste idee van Kabbalah is een visie op de Thora als een speciale mystieke code, waarvan de betekenis moet worden onthuld. Dit zal je in staat stellen de wetten van de natuur te begrijpen, vanuit de inconsistentie waarvan alle problemen van individuen en de mensheid als geheel ontstaan.
Elke ziel heeft zijn eigen doel in de materiële en spirituele wereld. Totdat de ziel het heeft gerealiseerd en vervuld, is het gedoemd tot een eindeloze reeks incarnaties. Wanneer de ziel haar doel heeft bereikt, komt ze in een speciale staat - Gmar Tikun. Het bereiken van deze staat is het belangrijkste doel van het bestuderen van Kabbalah.
De Schepper wordt voorgesteld als absolute oneindigheid, behalve dat er niets is (En-Sof). Deze goddelijke onzekerheid stort zich uit in objecten en beperkt zich tot 10 emanaties - de zogenaamde. sefiroth. Hun totaliteit - de Sephiroth-boom - vormt het mystieke lichaam van Adam Kadman, een volmaakt wezen, waarin het potentieel van het universum is geconcentreerd.
De Sephiroth zijn verdeeld in drie bovenste (Sephiroth van de geest) en drie lagere (Sephiroth van de zintuigen). De eerstgenoemden omvatten Keter (kroon), Hochma (wijsheid) en Bina (begrip), de lagere omvatten Hesed (barmhartigheid), Gevura (moed), Tipheret (pracht), Netzach (eeuwigheid), Hod (glorie), Yesod (basis) en Malchoet (koninkrijk). Bovendien valt Daat (de sleutels van kennis) op - de onzichtbare Sephiroth.
Boven Keter is het 'eenvoudige licht' dat van de Schepper uitgaat. Malchoet komt overeen met de materiële wereld. Oplopend kan de ziel de sfeer van Bina bereiken, maar verdere verheffing is onmogelijk zonder de staat van Gmar Tikkun te bereiken.
De boom is verdeeld in twee delen: rechts (mannelijk) en links (vrouwelijk). Het mannelijke deel, dat het vermogen heeft om te geven, omvat Chochma, Hesed en Netzach, en het vrouwelijke deel, dat het verlangen heeft om te ontvangen, omvat Bina, Gevura en Hod. De rest van de sferen behoren tot de middelste lijn - Israël, dat de balans tussen geven en ontvangen symboliseert.
De 10 Sephiroth werden gecreëerd door de Schepper om de perfectie van de Schepper te verbergen voor de mens, die werd geschapen als een vat dat het licht van de Schepper ontvangt.
De letters van het Hebreeuwse alfabet zijn van bijzonder belang in de Kabbalistische leer. Er wordt aangenomen dat tijdens het uitspreken ervan de wereld is geschapen.
