Conform gedrag is een van de meest voorkomende termen in de sociale psychologie. Het wordt gebruikt om te verwijzen naar situaties waarin een persoon zijn mening, zijn eigen individualiteit, verlaat om anderen te plezieren.
Karakterisering van conformistisch gedrag
De essentie van conform gedrag is de wens van een persoon om anderen in alles te imiteren. Dit geldt in de regel zelfs voor situaties waarin de groep gedragsnormen heeft aangenomen die in strijd zijn met algemeen aanvaarde normen. Een schoolkind bijvoorbeeld, dat een groep van zijn klasgenoten imiteert, kan gaan roken, jongere kinderen beledigen of andere acties toestaan die door de samenleving worden veroordeeld. Hij neemt de levensstijl van mensen in zijn belangrijkste sociale kring volledig over en verlaat zijn gewoonten en smaken. Conform gedrag is vooral uitgesproken wanneer een persoon zijn uiterlijk verandert, inclusief kleding en kapsel, om op anderen te lijken, zelfs als de nieuwe look in tegenspraak is met zijn smaak.
Conform gedrag kan verschillende redenen hebben. Meestal wordt het voor zichzelf gekozen door mensen die geen problemen willen ondervinden. Ze streven ernaar autoriteit te verwerven, of in ieder geval zichzelf te beschermen tegen de veroordeling van anderen, door zich in alles aan hen aan te passen en zich volledig te onderwerpen aan de mening van anderen. Er is echter nog een andere optie: een persoon kan zich aanpassen, zich aan de regels van de groep houden om een bepaald doel te bereiken.
Conform gedrag wordt over het algemeen alleen als acceptabel beschouwd als het de persoon helpt om van verslavingen en eigenschappen af te komen door de juiste mening van de meerderheid te accepteren. Over het algemeen is de meest succesvolle optie om slechts enkele elementen van conformistisch gedrag te gebruiken, op voorwaarde dat de persoon zijn individualiteit behoudt. Hierdoor kan hij zichzelf blijven en tegelijkertijd goede relaties onderhouden met anderen.
Conform gedrag
Er zijn twee hoofdtypen van conformistisch gedrag - intern en extern. In het eerste geval hebben we het over situaties waarin een persoon de mening van een groep als zijn eigen mening beschouwt. In de tweede houdt hij zich alleen uiterlijk aan bepaalde kaders die in een bepaalde samenleving zijn aangenomen - hij gebruikt bijvoorbeeld kleding die gebruikelijk is om te dragen, neemt speciale etiquette in acht.
Er zijn ook drie extra soorten conformistisch gedrag. De eerste is onderwerping, wanneer een persoon alleen uiterlijk aan de vereisten voldoet en de invloed van de groep op hem beperkt is tot één specifieke situatie. De tweede is identificatie, wanneer mensen net als anderen beginnen te worden, zich strikt aan de gedragsregels houden en dit van anderen verwachten. De derde is internalisatie, d.w.z. volledig samenvallen van het systeem van waarden, smaken, voorkeuren van een persoon en vertegenwoordigers van de groep.
