De twintigste eeuw heeft veel ontdekkingen opgeleverd op het gebied van technologie, creativiteit en psychologie. Maar zelfs de seksuele revolutie bracht mensen niet dichter bij het antwoord op de reden voor de opkomst van seksuele minderheden. Religie, psychologie en geneeskunde verschillen in hun veronderstellingen over de vraag of homoseksualiteit een bewuste keuze is van een individu of een voorbestemming vanwege genen.
Om misvattingen en misvattingen te voorkomen, moet meteen worden gezegd dat homoseksualiteit per definitie aantrekking tot mensen van hetzelfde geslacht is. Dat wil zeggen, de definitie van homoseksualiteit is over het algemeen van toepassing op zowel mannen als vrouwen.
Om te beginnen kan worden opgemerkt dat homoseksualiteit en het spel van homoseksualiteit twee verschillende dingen zijn. Pseudo-homoseksualiteit is nogal typerend voor adolescenten die op zoek zijn naar zichzelf in het leven en, tegen wat moeilijkheden aanlopen, "de samenleving uitdagen" om op te vallen en niet "zoals iedereen" te zijn. Als dit gedrag niet te wijten is aan genetische aanleg en de opvoedingsomstandigheden, zal het waarschijnlijk na verloop van tijd verdwijnen.
Psychologisch gezien kunnen een overbezorgde moeder en het voorbeeld van een negatieve vader van invloed zijn op de wens van een jongen om ontbrekende mannelijkheid bij iemand in het bijzonder te vinden. Vervolgens kan het een erotisch karakter krijgen. Het feit van seksueel of fysiek misbruik kan ook psychologische trauma's bij het kind veroorzaken, in verband met de vijandigheid van het andere geslacht.
Een andere interpretatie van de oorzaken van homoseksuele neigingen is te vinden in de officiële wetenschap. Embryonale ontwikkeling houdt in dat het embryo in bepaalde stadia verschillende doses hormonen ontvangt die de geslachtskenmerken en structuur van de hersenen vormen. Onder normale omstandigheden wordt een gewoon kind geboren, dat overeenkomt met zijn geslacht. Als het mannelijke embryo in het stadium van hersenontwikkeling echter niet genoeg testosteron (mannelijk hormoon) krijgt, kunnen toekomstige nakomelingen alle voorwaarden krijgen om homoseksueel te worden. Een soortgelijke situatie kan zich voordoen als het vrouwelijke embryo niet genoeg oestrogeen, het vrouwelijke hormoon, krijgt.
De vooroordelen van de samenleving kunnen erg pijnlijk worden voor homoseksuelen, waaronder vaak zelfmoord plegen "niet zoals iedereen". Helaas kan de moderne wetenschap geen exact antwoord geven of homoseksualiteit kan worden genezen. Familie- en ouderondersteuning zullen hierbij een belangrijke rol spelen.
