De vraag of je iemand een tweede kans moet geven, rijst pas als hij de eerste kans heeft opgebruikt. Het gaat erom hoe de teleurstelling in de persoon is ontstaan of hoe je relatie is geëindigd, en het hangt ervan af of het juist is om nog een kans te geven. Niettemin luistert het menselijk hart niet altijd naar de stem van de rede, en soms krijgen mensen die de eerste kans niet eens verdienen, zowel de tweede als de tiende.
Waarom een tweede kans geven?
Er kunnen veel redenen zijn waarom iemand zijn eerste kans heeft gemist. Iemand zal teleurgesteld zijn door eenmalige kleine overtredingen, die zo veel hebben verzameld dat het geduld gewoon barst. Iemand zal schrikken van de leugens van een geliefde, van een onverdiende wrok. In het ergste geval kan ook verraad optreden. Maar als een persoon vraagt om hem nog een kans te geven, bovendien zijn zijn woorden heel oprecht, dan moet je diep nadenken.
De reden voor de onenigheid kan een opgestapeld misverstand zijn, gebaseerd op een aantal ongelukken en kleine schermutselingen. Er is een crisis opgetreden, maar je begrijpt dat als je voorzichtiger met elkaar omgaat, dit kan worden voorkomen. Relaties gaan ook over zelfverbetering. Als dit begrip tot beide partners is gekomen, dan verdient zo'n koppel zeker een tweede kans.
Sommige mensen kunnen zich egoïstisch gedragen totdat zich een schoksituatie voordoet. Uw partner was bijvoorbeeld frivool, stond zichzelf toe om laat op te blijven zonder u te waarschuwen, hij kon uw verzoeken negeren. Maar toen je hem confronteerde met het feit dat je niet meer van plan bent zo'n verwaarlozing te verdragen, realiseerde hij zich plotseling hoe fout hij was. Zulke inzichten gebeuren. In dit geval verdient de persoon een tweede kans.
Waarom je geen tweede kans zou moeten geven
Het komt voor dat het wangedrag van een persoon in jouw handen lag: je bent deze relaties al lang beu en hebt nagedacht hoe je ze zo voorzichtig mogelijk kunt verbreken. Natuurlijk had de situatie verre van mild kunnen zijn, maar als je zeker weet dat je de oude relatie niet wilt behouden, ga dan niet akkoord om een tweede kans te geven. De argumenten van een persoon kunnen heel verschillend zijn, variërend van het feit dat het allemaal per ongeluk is gebeurd tot het brengen van een lijst van wat u verbindt (lange relatie, kinderen, gezamenlijke onderneming, huisvesting, enz.), maar blijf bij uw standpunt. Zelfs als hij erop staat dat je gewone kind beide ouders nodig heeft, is dit geen reden om alleen om deze reden in een relatie te blijven.
Je moet geen tweede kans geven aan iemand die ernstige psychische problemen heeft en niet van plan is deze op te lossen. Als uw partner bijvoorbeeld een chronische alcohol- of drugsverslaafde is, als hij meerdere keren zijn hand naar u of het kind heeft opgestoken, voortdurend heeft geprobeerd u te vernederen, of als hij al meerdere keren is vreemdgegaan, dan verdient hij de volgende kans niet. Alleen al het feit dat het probleem chronisch is, suggereert dat je hem al een tweede kans hebt gegeven en dat hij het niet aankon. Hoe eerder je ermee stopt, hoe beter voor jou en voor hem.
Het gebeurt dat een persoon echt een fout heeft gemaakt. Je bent erg gekwetst door wat er gebeurt, maar hij is hoogstwaarschijnlijk ook niet beter. Hij wordt gekweld door een schuldgevoel. Als je begrijpt dat spijt oprecht is en je partner zoiets nooit meer zal doen, dan is het misschien de moeite waard om een tweede kans te geven. Maar focus op je gevoelens. Bedenk of je hem kunt vergeven. Het komt voor dat gevoelens hetzelfde blijven, maar met vergeving is dat al moeilijker. Aan de ene kant is het vermogen om te vergeven een grote zegen, maar aan de andere kant zijn sommige gebeurtenissen echt onvergeeflijk.
Wat is de bottom line?
Waarschijnlijk verdient een tweede kans, liever dan niet, elke persoon voor wie je oprechte gevoelens hebt. Maar niemand verdient de derde, ondanks je gevoelens.
