Wetenschappers hebben geprobeerd te achterhalen waarom veel vrouwen bang zijn voor kleine en weerloze muizen. Experts zijn tot de conclusie gekomen dat het menselijk genetisch geheugen de schuldige is. Maar niet alleen zij.
Lange tijd bleven de officiële redenen voor de oorsprong van deze fobie in de schaduw. Nog niet zo lang geleden voerden wetenschappers echter een gedetailleerde analyse uit die vruchten afwierp. Het blijkt dat vrouwelijke angst voor muizen onlosmakelijk verbonden is met de oude geschiedenis van het naast elkaar bestaan van knaagdieren en mensen.
Beproefde angst
Experts zijn er zeker van dat het menselijk genetisch geheugen de schuldige is. Het feit is dat oude mensen in grotten leefden. Natuurlijk leefden ratten en muizen naast elkaar. Knaagdieren stalen constant voedsel van mensen, verwondden vrouwen en kinderen door ze te bijten.
Omdat mannen voornamelijk jagen, moesten vrouwen kinderen beschermen tegen schadelijke knaagdieren en alle "klappen" op zich nemen. Er was praktisch niemand om vrouwen te beschermen.
Voor mensen die kalm zijn over knaagdieren, kunnen huismuizen veel plezierige minuten opleveren. Het feit is dat sommige knaagdieren kunnen zingen en trillers kunnen produceren, die doen denken aan de liedjes van roodborstjes.
Bovendien hadden holbewoners een constant gebrek aan voedsel en wisten sluwe ratten het laatste van hen af te pakken. Men kan zich voorstellen dat de gruwel hiervan de bewakers van het huis leidde. Onbewust ontwikkelden ze een angst voor knaagdieren.
Muis als kinderfobie
Wat het ook was, maar de versie met een fobie, vastgelegd van kinds af aan, is nog niet geannuleerd. Het kan de tweede grote versie van de angst voor knaagdieren van sommige vrouwen worden genoemd. Feit is dat kleine meisjes soms onwillekeurig getuige worden van zo'n foto: een wendbare muis komt onder de bank vandaan rennen, waar haar moeder half dood van schrikt. Moeder schreeuwt, het meisje huilt.
Dit verhaal krijgt een vervolg als papa thuiskomt. Ouders beginnen ruzie te maken en te vloeken, om erachter te komen waarom de muizen uit hun huis komen. Moeder beschuldigt vader van onreinheid - sokken verspreid over het huis, kruimels eten, enz. De vader verwijt de moeder op zijn beurt dat ze thuis is gebleven en niet kan leren hoe ze muizen moet bestrijden.
Het kleine meisje ziet en hoort alles van dag tot dag. Het is niet verwonderlijk dat een kind met de leeftijd een fobie voor knaagdieren ontwikkelt en consolideert. Vergeet tenslotte niet dat de psyche van een kind precair is. Daarom kan zelfs de kleinste en meest ongevaarlijke muis een echte stress worden voor een al volwassen jong meisje.
De "Rat King" is een kluwen van nauw met elkaar verweven ratten, met vijftig individuen. Deze ruige "bal" leeft ten koste van zijn andere familieleden, omdat hij zichzelf niet kan bewegen. Voor wetenschappers is dit nog steeds een mysterie.
Angst of afkeer?
Voor sommige vrouwen veroorzaken muizen, door hun uiterlijk, liever geen angst, maar walging. Sommige meisjes kunnen bijvoorbeeld niet tegen de kleur van muizenhaar. De poten en staarten van knaagdieren zijn ook walgelijk voor hen.
Er is een categorie vrouwen die walgen van de gedachte alleen al aan contact met een muis. Ze zijn bang om op een klein en wendbaar knaagdier te stappen. Dit is begrijpelijk. Ratten en muizen zijn immers bewoners van kelders en stortplaatsen. Op hun poten dragen ze verschillende infectieziekten, waaronder cholera. Hier bij vrouwen is het niet zozeer de angst die spreekt als wel het gezond verstand.
