Ik wil het vervolg van het verhaal van mijn cliënt met u delen, dat begon in het eerste deel van het gelijknamige artikel.
Nu, op het consult, zit die uiterlijk dezelfde man voor mij, maar hij gedraagt zich anders, hij zit en spreekt niet meer vanuit de positie van een slachtoffer, maar vanuit de positie van een volwassen, bewuste man die verantwoordelijk is voor al zijn daden en woorden. Hij zit en draagt zich op een heel andere manier, met gestrekte schouders, vrij, zonder spanning. Het is voor mij heel interessant om te zien hoe hij van consult naar consult verandert, groeit en rijpt. Hij praat over zijn overwinningen, overwinningen op zichzelf en anderen, over het feit dat iets anders niet lukte, maar hij volgde en analyseerde het.
Een greep uit de overwinningen van mijn cliënt, na ons overleg:
- Het begrip dat zijn moeder van hem houdt en haar liefde zo goed mogelijk uitdrukt (dit was een inzicht voor hem dat een onuitwisbare indruk op hem maakte! Maar dit begrip kwam niet meteen, we hebben ons een weg gebaand door vele obstakels).
- Praten met mama is niet langer vervelend.
- Hij voelt zich niet langer schuldig over het praten met zijn moeder.
- Hij kreeg meer vertrouwen in al zijn acties.
- Hij begon meer zelfvertrouwen te krijgen in het algemeen en in het algemeen, in alles.
- Hij leerde 'nee' zeggen als hij ergens geen zin in had of het druk had.
- Hij heeft geleerd om met een collega te praten als hij iets niet leuk vindt.
- Hij begreep en accepteerde dat elke persoon dezelfde informatie op verschillende manieren waarneemt en daarom moet alles worden uitgesproken - hij leerde communiceren met studenten niet vanuit de positie van "een alwetende leraar met geen idee", maar vanuit de positie van een volwassene wie kan uitleggen hoe dit wordt gedaan, waarom en waarom.
Hij loste al zijn grieven op, die hij al die jaren in zichzelf droeg (Svetlana, ik heb een leegte van binnen, in plaats van grieven, wat moet ik hier nu mee? - vroeg de cliënt aan mij). We hebben lang met grieven gewerkt, hij wilde ze niet laten gaan, de kust was bang om te scheiden, maar nu is hij blij met alle veranderingen die bij hem zijn opgetreden. Bij het eerste consult waren al zijn verhalen en emoties zwart-wit, alles wat hij beschreef was zwaar, onbeweeglijk, op de een of andere manier niet levend. Nu zijn al zijn emoties, verhalen, gedachten gekleurd, hij beschrijft ze heel gemakkelijk in kleuren. Hier zijn ze de kleuren van het leven, hij zag ze!
