Volwassenheid is het hoogtepunt van de menselijke ontwikkeling: zowel het lichaam als het individu. De meest actieve en productieve periode van het leven, wanneer je al ervaring en begrip hebt voor je verlangens, evenals de kracht om je plannen uit te voeren.
Psychologische kenmerken van volwassen leeftijd
Volwassenheid is de langste periode van iemands leven. Volgens verschillende bronnen varieert het van vijfendertig tot vijfenzestig jaar, afhankelijk van de individuele kenmerken van een persoon. Volwassen leeftijd komt wanneer een bepaalde levenservaring wordt verkregen. Voor sommigen is volwassenheid slechts cijfers in een paspoort, terwijl anderen merkbaar hun interesse in het leven verliezen, en steeds vaker de woorden ontglippen: "Waar moet ik naar clubs / korte rokjes / studeren / verhuizen (onderstreep het noodzakelijke), omdat ik ben al dertig/veertig/vijftig jaar".
Op volwassen leeftijd verwerft en onthult een persoon nieuwe kwaliteiten: zelfvertrouwen, het vermogen om anderen te ondersteunen, realisme, een verlangen om zijn ervaring te delen. Ongetwijfeld is er in deze leeftijdsperiode geen jeugdig maximalisme meer, een persoon begrijpt en accepteert zichzelf zoals hij is. Hij weet prioriteiten te stellen en zijn fouten toe te geven.
Tijdens de periode van volwassenheid zijn er vaak twee psychologische crises: dertig en veertig jaar, wanneer het belangrijk is om je leven te heroverwegen en conclusies te trekken over hoe verder te leven.
De crisis van dertig of de crisis van de zin van het leven
De crisis van dertig jaar is natuurlijk een voorwaardelijk begrip. Het kan iets eerder of iets later komen. De crisis manifesteert zich in het feit dat een persoon de behoefte voelt om iets in zijn leven radicaal te veranderen, en er vindt een herwaardering van waarden plaats. Voor mannen en vrouwen verloopt deze crisis ook op verschillende manieren. Vrouwen veranderen vaak hun gezins- en carrièreprioriteiten. Degenen die vóór hun dertigste al hun kracht in hun loopbaan hebben geïnvesteerd, beginnen na te denken over het belang van het huwelijk en het opvoeden van kinderen. En degenen die al een gezin hebben gesticht, richten hun energie op het beklimmen van de carrièreladder.
Mannen veranderen tijdens een crisis hun levensstijl en werk, denken er vaak over om van beroep te veranderen.
De ernst van het ervaren van een crisis kan ook anders zijn - het is een licht gevoel dat er iets ontbreekt, tot chronische angst en depressie.
Veertig jaar crisis of middencrisis
De crisis van veertig jaar speelt zich vaak af tegen de achtergrond van familieproblemen: conflicten in het huwelijk, met kinderen die zelfstandig worden, het verlies van ouders. Als de echtgenoten door niets anders dan kinderen verbonden waren, kan het huwelijk in een echtscheiding eindigen. Veertig jaar is de leeftijd waarop de resultaten van het vorige leven worden opgeteld.
De crisis van veertig jaar is meer uitgesproken bij mannen, hier is het gezegde "grijs haar in een baard - een duivel in een rib" zeer geschikt, vooral als een man niet het gevoel heeft dat hij zichzelf heeft gerealiseerd.
Het is alleen mogelijk om de crisisperiode met succes door te komen als je zonder roze bril naar de wereld kijkt, begrijpt wat ik kan en wat niet, en accepteert dat niet alle mensen eeuwig zijn.
