Elke persoon heeft zijn eigen persoonlijke ruimte nodig. Dit is een bepaalde ruimte of plaats, kamer of stoel waar u kunt ontspannen na een dag hard werken. Wanneer een persoon zich in zijn privégebied bevindt, heeft hij de mogelijkheid om te ontspannen, te kalmeren of psychisch te ontspannen.
Sommige mensen hebben gewoon persoonlijke ruimte nodig, anderen hechten niet veel belang aan de aanwezigheid ervan. De grenzen van dit territorium worden door de eigenaar zelf bepaald. Als iemand de ruimte van iemand anders schendt, kan deze actie als respectloos en tactloos worden beschouwd. En zo'n reactie is heel begrijpelijk, omdat de privézone door de eigenaar wordt gezien als een deel van hemzelf, wat betekent dat alleen de naasten er toegang toe hebben.
Er wordt aangenomen dat de persoonlijke ruimte van een persoon begint bij 0,5 meter, dit is de zogenaamde intieme grens. Als iemand deze afstand en dichterbij nadert, voelt de eigenaar van het "gebied" ongemak, omdat dit alleen is toegestaan voor familieleden en naaste mensen.
Wetenschappers hebben ontdekt dat de frequentie van schending van de grenzen van iemands privéruimte zelfs de duur van zijn leven beïnvloedt. Wanneer iemand zo dicht tegen hun wil in contact staat met anderen, voelt hij zich ongemakkelijk, kan hij een neurose ontwikkelen. En neurosen hebben een negatief effect op de gezondheid.
Natuurlijk zijn er mensen die van nature vriendelijk en sociaal zijn. Ze respecteren persoonlijke grenzen niet, zelfs niet met degenen die ze heel weinig kennen. Het is absoluut normaal dat zulke mensen elkaar omhelzen als ze elkaar ontmoeten, kussen, aanraken. Misschien weten zulke mensen gewoon niets van persoonlijke ruimte, omdat ze bijvoorbeeld zijn opgegroeid in een groot gezin. Maar niet iedereen neemt dergelijk gedrag positief waar, en de reactie op communicatie met hen, zelfs als ze oprecht en onzelfzuchtig van aard zijn, zal negatief zijn.
Binnen het gezin is het vaak gebruikelijk om afstand te houden over persoonlijke ruimte, en dit is volkomen normaal. Ieder mens moet zich wel eens terugtrekken in zijn nest. Daarom moet je zowel in het gezin als op het werk, en nog meer op straat met vreemden, tactvol en niet opdringerig zijn. Dit gedrag zal de gesprekspartner meer geschikt maken om te communiceren. Met respect voor de persoonlijke ruimte van de buurman, zal een soortgelijke reactie komen. En natuurlijk moet alles binnen redelijke grenzen blijven, zodat de naleving van de privéruimte niet verandert in ongezelligheid en vervreemding.
