De behoefte wordt de interne psychologische toestand van een persoon genoemd, waarin hij een gebrek aan iets voelt of afhankelijkheid uitdrukt van bepaalde factoren. De behoefte is een interne veroorzaker van menselijke activiteit en kan zich, afhankelijk van de situatie, op verschillende manieren manifesteren.
In de moderne wetenschap worden verschillende niveaus van behoeften tegelijk onderscheiden. Dit concept werd voor het eerst als model afgebeeld door de wetenschapper Maslow. Hij presenteerde de piramide, die uit verschillende lagen bestond, aan het publiek. Elke laag vertegenwoordigde een specifieke behoefte, met de primaire helemaal onderaan. Hoe hoger het niveau, hoe kleiner het gebied van de laag. Dit komt doordat er veel minder mensen zijn met een hogere behoefte dan met een primaire.
primaire behoeften
Om precies te zijn, alle mensen hebben primaire behoeften. Ze worden ook fysiologisch of aangeboren genoemd. Ongeacht waar en wanneer een persoon werd geboren, hij zal nog steeds het verlangen voelen om ze te bevredigen. Er zijn ook afwijkingen, maar dit zijn zeer zeldzame uitzonderingen die vergelijkbaar zijn met de ziekte.
De belangrijkste zijn de behoefte aan slaap, aan eten en drinken, aan seks, aan communicatie, aan rust, aan ademhalen, enz. Sommige zijn vanaf de geboorte aanwezig, andere verschijnen in de loop van de tijd. Secundaire behoeften verschijnen alleen met de leeftijd. Ze worden ook wel psychologisch genoemd. Dit omvat de behoefte aan respect, genegenheid, succes, enz.
Vaak ligt de behoefte op het snijvlak van primair en secundair. Vooral de behoefte aan communicatie. Hier moet je echter begrijpen dat een persoon zonder interactie met andere mensen, zonder ervaring over te nemen, gewoon niet kan overleven.
Hij zal niet weten hoe hij aan voedsel moet komen, hoe hij een woning goed moet uitrusten, enzovoort, dat wil zeggen, hij zal niet kunnen bestaan. Vergeleken met de absolute behoefte aan slaap of voedsel verdwijnt communicatie echter naar de achtergrond, maar is het nog steeds primair noodzakelijk.
Niveaus van behoeften
Iemand die niets te eten heeft, zal waarschijnlijk niet nadenken over met welke olie hij zijn haar wrijft. De overgang tussen niveaus is alleen mogelijk als volledig is voldaan aan de vraag van de onderlaag. Zo onderscheidt Maslow de volgende niveaus (van onder naar boven):
1. Fysiologische behoeften.
2. De behoefte aan veiligheid.
3. Sociale status (liefde, tot een bepaalde groep behoren).
4. Erkenning (macht, beslissingsrecht).
5. De behoefte aan zelfexpressie.
In de laatste jaren van zijn leven betoogde de wetenschapper echter dat zelftranscendentie zich aan de top van de piramide zou moeten bevinden, dat wil zeggen, verder gaan dan het eigen zelf. Als iemand vroeger alleen maar droomde van het realiseren van zijn eigen potentieel, probeert hij nu de grenzen van zijn eigen mogelijkheden te overschrijden.
