Agressie bij kinderen is een veelvoorkomend onderwerp geworden, niet alleen in de buurtroddels, maar ook in het nieuws. En als kinderen hysterisch worden of leeftijdsgenoten proberen te slaan met zwakke vuisten, dan hebben tieners soms een probleem met het aanvallen van volwassenen of het filmen van een groep die een klasgenoot in elkaar slaat aan de telefoon. De redenen voor dit gedrag vereisen verplichte correctie samen met een competente specialist.
Leven op een vulkaan
Sommige gevallen van woede-uitbarstingen van kinderen zijn te wijten aan erfelijke aanleg, hersenletsel, geboortetrauma, enz. Er is weinig liefde en zorg - het kind heeft medische aandacht, speciale behandeling nodig. Maar soms rechtvaardigen de ouders hun opvoedingsfouten door de hyperactiviteit van het kind, zelfs als geen van de artsen hem zo'n diagnose stelde. En ze proberen het zelfs te onderdrukken met apparaten die op advies van een apotheker zijn gekocht. Maar in elke situatie heb je een blik van buitenaf nodig. Bovendien de mening van een specialist.
Heel vaak houden ouders zelf hun emoties bij een kind niet in. Ze schandaal luid, ze kunnen hun hand opsteken tegen een geliefde. En de baby zelf vliegt vaak naar binnen als hij onder een hete hand komt. Vaak kun je zien hoe de moeder, in plaats van het gevallen kind te troosten, hem een pak slaag geeft, schreeuwt en belooft te stoppen als hij niet stopt met huilen. Is het een wonder dat jongens en meisjes in zulke gezinnen emoties alleen kunnen uiten door te schreeuwen en te vechten? Voeg daarbij het gevoel dat een kind niet nodig is als het ongewenst geboren is, of van het verkeerde geslacht, of op het verkeerde moment … Of zijn inconsistentie met de verwachtingen van de ouders: ze wilden een levendig dapper meisje, maar ze is flegmatisch en introvert van nature.
Het onvermogen om gevoelens te uiten leidt het kind tot agressie in andere voor hem traumatische situaties. Dit kan de verhuizing zijn van een beste vriend, overplaatsing naar een andere school, het overlijden van een dierbare of de geboorte van een jongere broer, die nu het middelpunt van de belangstelling in het gezin is geworden.
Echt of doen alsof?
Een apart gesprek is de invloed op het gedrag van het kind van games of films die niet geschikt zijn voor zijn leeftijd. Vaak merken ouders dat ze met een passie voor tekenfilms, waar veel geschreeuwd en gevochten wordt, de kinderen vervangen. Ze huilen vaak, vechten, slapen slecht. Het is geen toeval dat leeftijdsmarkering werd geïntroduceerd op games en films. Te gewelddadige scènes kunnen een diepgaand effect hebben op een kind, hoe oud hij ook is. Dus het vijfjarenplan kan bange en getrokken gevechten zijn, zelfs als goede helden erin winnen. En een tiener zal schadelijk zijn voor computerspelletjes met een overvloed aan bloed en moord.
Jonge kinderen begrijpen gewoon niet dat alles in films en tekenfilms nep is, ze zien wat er op het scherm gebeurt als realiteit. Daarom kunnen ze echte pijn ervaren als hun personage in het spel gewond raakt, of oprecht geloven dat het niet dodelijk is om van het dak van een huis te springen. Oudere jongens, hoewel ze de onwerkelijkheid van wat er gebeurt begrijpen, hebben een onbewuste toestemming om gevaarlijke acties te ondernemen. Ze kunnen iemand gewoon voor de lol verslaan, want in het spel hebben ze dit duizend keer gedaan en kregen ze er niets voor. Bovendien sterft in het spel een gewonde of gedode vijand niet echt - hij verdwijnt gewoon van het scherm.
Vertrouwen winnen
Uw kind helpen om agressie te overwinnen is niet alleen mogelijk, maar ook noodzakelijk. Probeer meer tijd met kinderen door te brengen, wees geïnteresseerd in hun zaken, maar doe het tegelijkertijd niet willekeurig, oefen geen druk op hen uit. Leer je gevoelens te begrijpen en te uiten. Je moet er natuurlijk al heel vroeg mee beginnen. Slaat de dochter de jongen die haar primeur pakte? Nodig het meisje uit om te zeggen dat ze dit gedrag van een kleine vriend niet leuk vindt, dat ze hem later een speeltje zal geven, maar dat ze het nu zelf nodig heeft. Geef in het algemeen een alternatief.
Soms helpt een elementaire lichamelijke ontlading om de woede te verdrijven. Koop een bokszak voor je kind, schrijf je in voor de sportrubriek. Maar nog belangrijker, let op je eigen gedrag. Hoe praat je met je huishouden? Hoe reageer je op de grofheid van de verkoper of de agressie van de conducteur in de bus? Welke woorden noem je andere chauffeurs als je aan het rijden bent? Kinderen kopiëren immers simpelweg de gedragsmatrix van hun ouders. Als je het gevoel hebt dat je er zelf niet uitkomt, zoek dan een kans om het probleem op te lossen met een psycholoog of psychotherapeut.
