In alledaagse spraak gebruiken we het woord 'geweten' het vaakst als we niet tevreden zijn met iemands gedrag of houding ten opzichte van onszelf. Het is het gebrek of de afwezigheid ervan die onze aandacht trekt. Als we de positieve eigenschappen van een persoon opsommen, gebruiken we liever begrippen als fatsoen, verantwoordelijkheid of gewoon 'een goed mens'. Ik vraag me af waarom het is gebeurd?
instructies:
Stap 1
Als we proberen de essentie van deze kwaliteit van de menselijke natuur te begrijpen, dan zal het antwoord allereerst op het niveau van gevoelens komen. Diep van binnen begrijpen alle mensen waar het over gaat als ze van iemand horen: "Ik ben mijn geweten volledig kwijt." Maar wanneer we het geweten in woorden beschrijven, beginnen we onwillekeurig verschillende kenmerken van menselijk gedrag te benoemen.
Stap 2
Het geweten manifesteert zich voornamelijk in het vermogen om acties, zowel die van henzelf als die van anderen, te beoordelen vanuit het standpunt van goed en kwaad. Het is niet de geest die verantwoordelijk is voor dit morele bewustzijn, maar de ziel van een persoon. Degene die leeft in opdracht van het hart heeft meer geweten.
Stap 3
Volgens het verklarende woordenboek van V. I. Dahl, geweten is 'aangeboren waarheid, in verschillende mate van ontwikkeling'. Het blijkt dat we allemaal gewetensvol naar deze wereld komen, maar we zijn gewoon bezig met de ontwikkeling ervan, ieder op zijn eigen manier. En hoewel een individu zijn eigen gevoel voor waarheid heeft, is het geweten de algemene maatstaf van waarheid voor alle mensen.
Stap 4
Als we iemand veroordelen, kunnen we zeggen dat we ons schamen. Gevoelens van schaamte zijn onze indicator van moreel gedrag in het gezin en in het openbare leven. Morele principes worden van kinds af aan opgevoed, op school gecultiveerd. Maar niettemin volgen we niet allemaal in gelijke mate de stem van het geweten. Ja, en deze stem is luid en duidelijk voor iemand, terwijl hij voor een andere persoon helemaal stil is.
Stap 5
Er is nog een ander aspect van dit concept. Het verwijst naar iemands geloof in God. De uitdrukking "gewetensvrijheid" betekent de afwezigheid van beperkingen in de keuze van religie of in de ontkenning van een religie. Bijgevolg is het geweten direct gerelateerd aan iemands persoonlijke vrijheid en is het tegelijkertijd verantwoordelijk voor zijn harmonieuze bestaan met andere mensen.
Stap 6
Als we aan het geweten denken, begrijpen we dat het iets persoonlijks is dat de ziel rechtstreeks raakt. Daarom gebruiken we dit woord zelden bij het beschrijven van iemands karakter, wat natuurlijk is in deze tijd van toenemende conventies in communicatie tussen mensen.
Stap 7
Blijkbaar is het juist omdat de aanwezigheid van het geweten de primaire voorwaarde is voor een goede relatie met anderen dat we zo scherp reageren op schaamteloos gedrag. En we nemen zijn aanwezigheid als vanzelfsprekend aan. En toch, voordat we ons haasten om een andere persoon kritisch te evalueren, zou het ons geen kwaad doen om vaker in onze eigen zielopslag te kijken. Controleren hoe zuiver ons geweten is en hoe vaak we ons laten leiden door de aanwijzingen.
