De criteria voor normaliteit zijn erg relatief. Allereerst zijn ze afhankelijk van de externe omgeving en zijn wetten. Er zijn echter een aantal universele principes die je zullen helpen om je normaal te gedragen.
Noodzakelijk
- - zelfbeheersing;
- - zelfreflectie.
instructies:
Stap 1
Probeer te analyseren waarom u überhaupt een soortgelijke vraag heeft. Beschimpingen en opmerkingen van anderen, een onbehaaglijk gevoel in een onbekende omgeving, oncontroleerbaar gedrag: er kunnen veel verontrustende factoren zijn. Bovendien moet u zich er terdege van bewust zijn dat uw zorgen over "normaliteit" in feite gerechtvaardigd zijn en niet het gevolg zijn van overmatige zelfkritiek.
Stap 2
Leg uw gedrag vast door de kernvraag te stellen: "Leiden mijn acties tot het gewenste resultaat?" Als je bijvoorbeeld voor de taak staat om van punt A naar punt B te komen, maar je komt uiteindelijk op een heel andere plek terecht, dan moet je twijfelen aan de adequaatheid van je gedrag. Naleving van het resultaat is een van de belangrijkste criteria voor normaliteit.
Stap 3
Eenmaal in een nieuwe, onbekende omgeving, volg dan de interne regels. Houd er echter rekening mee dat de meeste van hen onuitgesproken zullen zijn. Hoe snel je conclusies trekt en deel gaat uitmaken van de omgeving, zal je normaliteit katalyseren. Een sprekend voorbeeld: het invoeren van een nieuwe baan. Kledingvoorschrift, interne etiquette, bedrijfscommunicatieregels, rapportage-algoritme, contacten met collega's buiten de dienst - vanaf zulke momenten zal uw normale gedrag zich ontwikkelen.
Stap 4
Trek een duidelijke lijn tussen normaliteit en originaliteit (creativiteit). Het is mogelijk dat je je eigen manieren hebt om jezelf uit te drukken. Het kan creatieve kleding zijn, een schokkende manier van communiceren, afwijkende gewoontes. Dit alles mag echter geen voor de hand liggende problemen voor anderen veroorzaken. Als het publiek bijvoorbeeld verbaasd en geschokt is door uw monoloog bij een recital, blijft u toch binnen de grenzen van adequaatheid. Maar als je tegelijkertijd angst veroorzaakt en een collectieve onwil om met je te communiceren, is het raadzaam om je gedrag te heroverwegen.
Stap 5
Laat agressie niet de overhand krijgen. Dergelijk gedrag is alleen in uitzonderlijke gevallen gerechtvaardigd, bijvoorbeeld bij een reële levensbedreiging. In alle andere situaties hebben oncontroleerbare woede-uitbarstingen niets te maken met normaal gedrag.
