Zelfeducatie is de enige methode voor volwassenen om niet alleen hun gedrag, maar ook hun karaktereigenschappen te veranderen. De vorming ervan begint in de kindertijd. Geleidelijk aan worden nieuwe instrumenten en benaderingen gebruikt. Onder hen zijn zelfkritiek, introspectie.
Zelfeducatie is een bewust werk van een persoon gericht op de vorming en verbetering van positieve eigenschappen in zichzelf, het elimineren van tekortkomingen. Een van de belangrijkste voorwaarden is de aanwezigheid van voldoende zelfrespect, ontwikkeld zelfbewustzijn. Deze eigenschappen stellen je in staat om je ware zelf te leren kennen.
De motivatie voor zelfstudie wordt veroorzaakt door verschillende redenen:
- ambities;
- de wens om te voldoen aan de normen die in de samenleving zijn vastgesteld;
- verplichtingen aan jezelf;
- moeilijkheden die zich voordoen op het levenspad;
- de aanwezigheid van een positief voorbeeld.
Vanwege het onvermogen om doelen te stellen en zichzelf objectief te evalueren, is het moeilijk voor een persoon om zichzelf te realiseren. Werk begint daarom altijd met het stellen van het juiste doel.
Middelen en stadia van zelfstudie
Er zijn drie hoofdfasen:
- voorletter;
- dwang;
- bewust.
De eerste is typisch voor basisschoolkinderen en adolescenten. Het wordt gevormd in de loop van educatieve activiteiten onder invloed van ouders en leraren. Het kind begint te voldoen aan de eisen van significante volwassenen en concentreert zich op gedragspatronen of instructies die in verbale vorm worden aangegeven. Na verloop van tijd verschijnt het vermogen om de juiste actie te kiezen, sociale vereisten worden regelgevers.
In de tweede fase wordt het mogelijk dat er veranderingen optreden vanwege de noodzaak om zich aan te passen aan een bepaalde situatie. Veranderingen beginnen met bewustzijn, en worden dan pas willekeurig gereguleerd. In dit stadium blijven imitatie en de noodzaak om instructies op te volgen.
In de laatste fase wordt het bewustzijn ingeschakeld. Het wordt gedreven door de innerlijke verlangens van een persoon. Motivatie wordt de belangrijkste drijfveer. Onder invloed van verschillende externe acties worden zelfmotivatie, zelfmotivatie en zelforde gevormd.
De middelen van zelfopvoeding omvatten methoden om zichzelf te beïnvloeden, verschillende materiële en niet-materiële objecten. Echte activiteit is een goed voorbeeld. Extra hulpmiddelen zijn onder meer kunstvoorwerpen, cultuur, het dagelijks leven, het weergeven van menselijke handelingen, boeken en dagboeken.
Zelfstudie in verschillende leeftijdsfasen
In de kindertijd, vóór het begin van de adolescentie, vinden de eerste stappen van aanpassing aan de behoeften van ouderen plaats. Ze drukken zichzelf uit in een poging hun negatieve acties te corrigeren. Het belangrijkste kenmerk is de wens om een bepaald soort gedrag te veranderen, en niet een aantal persoonlijke eigenschappen.
Bij adolescenten worden individuele kenmerken bevestigd door individuele acties. Er wordt hard aan jezelf gewerkt, wat tot uiting komt in frequente, onstuimige pogingen om te veranderen wat al erkend is als een persoonlijkheids- of karaktereigenschap.
Het gevoel van volwassenheid, de wens om onafhankelijk te zijn leidt tot tegenstrijdige gevoelens: maximalisme in relatie tot zichzelf en anderen en beperkte mogelijkheden blijven. Op deze leeftijd zijn kinderen nog niet klaar voor langdurige wilsinspanningen, voor het overwinnen van obstakels in het leven. Psychologen zeggen dat dit proces bij meisjes in een mildere vorm plaatsvindt.
In de adolescentie is er een verandering in sociale rollen, relaties met andere personen. Een persoon accumuleert levenservaring, waardoor er een bewustzijn is: niet alleen acties, maar ook individuele kenmerken van een persoon kenmerken een enkel individu. De belangrijkste drijfveer is de wens om zich sociaal en professioneel te realiseren. In dit stadium begint bewuste zelfopvoeding.
Veel psychologen zeggen dat het proces van zelfstudie persoonlijkheidskenmerken vele malen sneller vormt, vooral in vergelijking met imitatie en aanpassing.
Methoden:
Van de fundamentele methoden vallen de volgende op:
- zelfvertrouwen;
- zelfhypnose;
- empathie;
- zelfkritiek;
- zelfbestraffing en enkele anderen.
De eerste methode is gebaseerd op zelfevaluatie. Nadat hij eventuele negatieve aspecten in zichzelf heeft geïdentificeerd, overtuigt een persoon zichzelf ervan dat ze moeten worden geëlimineerd. Een voorbeeld is hardop zeggen wat er moet gebeuren om een tekort weg te werken. S. Doletsky schreef dat het veel moeilijker is om het probleem hardop te zeggen, om jezelf te vergeven.
Zelfhypnose verwijst naar de articulatie van je doelen. Effectiever in dit opzicht is het vinden van de juiste paden. Om het negatieve te elimineren, moet u hiervoor een positieve vervanging vinden. Dankzij deze benadering begint een persoon vaak het goede in zichzelf op te merken, zijn kracht in zijn eigen mogelijkheden te vergroten. Dit geeft ook een kans om de regels, richtlijnen voor actie, in je onderbewustzijn te consolideren.
Empathie wordt gebruikt om morele kwaliteiten, mededogen en empathie te ontwikkelen. Met haar leert een persoon zichzelf te zien door de ogen van andere mensen. Er is een poging om jezelf te begrijpen, om te beseffen hoe andere mensen je zien.
Zelfbestraffing is een andere populaire en praktische methode. Het is gebaseerd op het toezicht op de naleving van eerder vastgestelde regels. Als je de techniek niet toepast, zonder spijt af te wijken van wat bedoeld was, kan een persoon opnieuw op dezelfde manier handelen. Zelfbestraffing maakt het mogelijk om met grote inspanning inspanningen te leveren om ze te vervullen. Dit is een belangrijk aspect bij persoonlijkheidsvorming.
Het is belangrijk dat een persoon de verplichtingen uitspreekt die hij zichzelf aangaat. Met constante herinneringen heeft de geest de neiging om ze te vervullen. Dit leidt tot de vorming van de juiste gewoonten. Aanmoediging is een hulpmiddel bij het realiseren van je eigen verlangen naar zelfverbetering. Als het je bijvoorbeeld gelukt is om je doelen te bereiken, je doel te bereiken, kun je een klein geschenk voor jezelf doen. Zelfstimulatie is geweldig voor achterdochtige en trotse mensen. Deze techniek wordt gebruikt voor blijvende toepassing na mislukking, om het vertrouwen in het eigen kunnen niet te verliezen.
De resultaten van werk aan jezelf samenvatten
Wanneer de doelen zijn vastgesteld en de technieken zijn getest, is het noodzakelijk om de balans op te maken en de effectiviteit van het werk te evalueren. In deze richting worden zelfbeheersing en introspectie toegepast. Gebruik hiervoor bij voorkeur een dagboek. Als er geen tijd is om het uit te voeren, is het voldoende om te beseffen wat er gedurende de dag is gedaan om de gestelde doelen te bereiken, om je gedrag te begrijpen.
Zelfbeheersing draagt bij aan de concentratie van alle krachten in de juiste richting, het juiste energieverbruik. Dankzij hem kun je jezelf behoeden voor fouten. Deze richting moet worden geleerd: voordat je een groot aantal objecten tegelijkertijd bestuurt, is het de moeite waard om met één ding te beginnen. Anders kan het aantal fouten aanzienlijk toenemen. In elk geval moet u bepalen:
- wat ben je van plan te controleren;
- Hoe kan ik dat doen;
- wat moet worden weggegooid om het resultaat positief te laten zijn.
Kan auto-training worden gebruikt voor zelfstudie?
Autogene training wordt hier echt voor gebruikt. Het is niet altijd mogelijk om goede resultaten te behalen met alleen vrijwillige inspanning of bewuste controle. Bij het toepassen van de techniek is het noodzakelijk:
- Breng jezelf in een staat van rust en ontspanning. Hiervoor kan speciale muzikale begeleiding worden gebruikt. De training moet alleen worden gedaan.
- Geef in detail het gewenste beeld van jezelf en je gedrag. Stel je voor dat de gewenste kwaliteiten er al zijn.
- Voel de innerlijke gemoedstoestand, stel je voor hoe de houding ten opzichte van de omgeving, belangrijke gebeurtenissen en het eigen leven verandert.
- Stel je verschillende levenssituaties voor waarin je de gewenste karaktereigenschappen of gedragingen kunt laten zien.
De duur van een dergelijke auto-training zou van de ene les naar de andere moeten toenemen. Je moet beginnen met twee minuten. Vul de afbeelding aan met kleinere details en breng de tijd naar 10, 20 of 30 minuten. Waarnemingen tonen aan dat personen die deze methode gebruiken, na 2-3 maanden de behoefte beginnen te voelen om de gewenste kwaliteit te vormen. Het wordt een integraal onderdeel van hun leven.
