De manier van informatieoverdracht is onderverdeeld in 2 soorten: verbaal en non-verbaal. De verbale vorm als een manier van communicatie tussen mensen is de spraak van een persoon. Non-verbale communicatie omvat gezichtsuitdrukkingen, gebaren en lichaamsbewegingen.
Het concept en de essentie van verbale agressie
De interactie van mensen, namelijk het overbrengen van informatie, het uitwisselen van gevoelens en indrukken door verbaal contact, wordt verbale communicatie genoemd. Bij het communiceren delen mensen niet alleen informatie over een object, gebeurtenis of fenomeen, maar uiten ze ook hun houding ertegenover. Dit is de essentie van communicatie: de deelnemers aan de dialoog proberen elkaar te beïnvloeden, proberen te overtuigen in hun standpunt of roepen bepaalde emoties op. Agressieve communicatieve handeling wordt in dit geval gekenmerkt door het feit dat de deelnemer aan het gesprek optreedt als een agressor en zijn gedachten, gevoelens, emoties uitdrukt met behulp van spraakagressie.
Verbale agressie is een manier om negatieve emoties uit te drukken door middel van woorden. Opgemerkt moet worden dat spraak een universeel communicatiemiddel tussen mensen is. Verbale agressie wordt dus gekenmerkt door negatieve spraakimpact. Daarom wordt het destructieve (destructieve) gedrag van een persoon, waarin hij zijn houding ten opzichte van de situatie uitdrukt met behulp van schreeuwen, beledigingen, beledigingen of bedreigingen, verbale agressie genoemd.
Verbale agressie wordt beschouwd als asociaal gedrag, omdat het psychische stoornissen en afwijkingen kan veroorzaken. Vaak grenzen levendige uitingen van verbale agressie aan fysiek geweld. De redenen voor agressief spraakgedrag zijn ontevredenheid, onenigheid of tegenstrijdige houding van een persoon ten opzichte van de huidige situatie.
Over het algemeen is het doel van de agressor om de aandacht te trekken, zijn wil te onderwerpen, het zelfrespect van de agressor te vergroten door de waardigheid van de persoonlijkheid van de tegenstander te kleineren. Opgemerkt moet worden dat latente uitingen van verbale agressie, bijvoorbeeld kwade grappen, indirecte veroordeling of beschuldigingen, zwakke uitingen van agressie worden genoemd.
Menselijk gedrag kan bewust en onbewust zijn, dus verbale agressie kan ook zowel doelbewust als onopzettelijk door de agressor worden gebruikt. Verbale agressie (huilen, hysterie) kan worden gebruikt als middel om het gedrag van de gesprekspartner te manipuleren. De agressor probeert bijvoorbeeld medelijden en sympathie op te roepen om te krijgen wat hij wil.
Gebied van verbale agressie
Mensen worden elke dag geconfronteerd met agressieve spraak: in een winkel, werkomgeving, transport, op straat. Verbale agressie en de manifestatie van vijandige emoties komen zelfs in het gezin voor: kritiek, verwijten, beschuldigingen. Ouders moeten verbale agressie vermijden omdat kinderen dit gedrag aanleren.
Agressieve communicatie komt veel voor bij adolescente kinderen, met name wezen en kinderen uit eenoudergezinnen. Dergelijke kinderen zijn vatbaarder voor antisociaal gedrag als gevolg van psychologisch trauma. Onthechting van ouders, gebrek aan liefde en goedkeuring leiden tot een vertekend wereldbeeld en zelfbewustzijn van een tiener.
Het is bekend dat het niveau van agressie bij adolescenten in directe verhouding staat tot het gevoel van eigenwaarde. Het streven naar leiderschap en een gevoel van superioriteit over anderen wordt gekenmerkt door uitgesproken verbale agressie. Spraakagressie kan zich manifesteren als een verdedigingsmiddel in gevallen waarin een tiener zich onzeker voelt en vijandigheid van anderen voelt.
Spraakagressie moet worden geleerd om te beheersen en negatieve emoties moeten worden omgezet in positieve. Het is bijvoorbeeld aan te raden om interne spanningen en negatieve gevoelens te richten op sport, creatieve en constructieve activiteiten. Psychologen raden aan om niet te bezwijken voor de provocaties van de agressor en niet te reageren met verbale agressie.
