Alle kinderen stellen vragen over wat de dood is. Het enige verschil is de leeftijd waarop het kind in dit onderwerp geïnteresseerd begint te raken. Sommige ouders proberen het weg te lachen, anderen proberen ze te kalmeren, de derde categorie volwassenen begint te veel informatie te vertellen.
instructies:
Stap 1
Het belangrijkste dat alle ouders moeten begrijpen, is dat de vraag van het kind over de dood onvermijdelijk is, dus het is de moeite waard om van tevoren over uw gedrag en antwoorden na te denken. Als op jonge leeftijd interesse in dit onderwerp is ontstaan, zijn daar bepaalde redenen voor, die niet overbodig zijn om erachter te komen. Het is waarschijnlijk dat het kind gewoon het onbegrijpelijke woord "dood" hoorde of een dood dier zag.
Stap 2
Als je denkt dat het kind bang is voor de dood, mag je hem in geen geval geruststellen met de zinnen "je zult nooit sterven", "Ik zal nooit sterven" en soortgelijke opmerkingen. Probeer uit te leggen dat leven en dood natuurlijke processen zijn. Een mens wordt geboren, leeft, wordt oud en sterft. Verzin een legende dat mensen na hun dood dieren en insecten worden en dicht bij hun dierbaren blijven.
Stap 3
Wees niet stil. Veel ouders zijn van mening dat kinderen tot een bepaalde leeftijd geen overlijdensgegevens nodig hebben. Deze mening is fout. Hoe eerder het kind serieuze onderwerpen begint te begrijpen, hoe gemakkelijker het voor hem zal zijn om zich aan te passen aan de gebeurtenissen die plaatsvinden.
Stap 4
Probeer het onderwerp overlijden niet te gedetailleerd aan uw kind uit te leggen. Het is niet nodig om te praten over begrafenisceremonies, begraafplaatsen of andere subtiliteiten. Het volstaat in het kort, maar begrijpelijk, om de doodsoorzaken uit te leggen - ouderdom, ziekte, ongeval. Overmatige informatie kalmeert het kind misschien niet, maar maakt het kind nog meer bang.
Stap 5
Gedachten aan de dood bij kinderen kunnen leiden tot ernstige psychische stoornissen. Kinderen beginnen bang te worden om alleen te zijn, om in het donker te slapen en zelfs geschokt te worden door het minste geritsel van de nacht. Om dit te voorkomen - wees altijd geïnteresseerd in de vragen van het kind en praat meer over zijn zorgen. Laat tijdens het gesprek je emoties niet zien, huil niet, maar houd een rustige toon.
