Medelijden is het gevoel dat vriendelijke en medelevende mensen kunnen tonen aan hun medemens wanneer ze zich in een moeilijke situatie bevinden, een verbroken relatie ervaren of het verlies van een dierbare. Medelijden wordt echter vaak een vernederend gevoel genoemd.
instructies:
Stap 1
Een gevoel van compassie is kenmerkend voor mensen: ze zijn gewend medelijden te hebben met kansarmen, mensen zonder dak boven hun hoofd, ongelukkige slachtoffers van militaire conflicten die dakloos zijn geworden, huilende kleine kinderen en verlaten dieren. En in dit geval is medelijden met zulke mensen of wezens een manifestatie van menselijkheid, menselijkheid, zonder welke de wereld al lang geleden zou zijn omgekomen in wreedheid en lijden. Dit is een manifestatie van de wijsheid van de mensheid, verzameld sinds verre barbaarse tijden, toen mensen geen medelijden kenden. Barmhartigheid, mededogen, medelijden - deze woorden worden vaak op één lijn gesteld.
Stap 2
Het is echter de moeite waard om medeleven en medelijden te delen, voor het grootste deel zijn deze gevoelens heel anders. Mededogen is een gevoel dat een persoon toont vanwege zijn eigen vriendelijkheid en onwil om een ander kwaad te doen. Mededogen wordt vaak sterk geassocieerd met empathie - het vermogen om vreugde of pijn te voelen, het lijden van een ander, om ze op jezelf over te dragen, om mee te voelen met de gesprekspartner. Dergelijke gevoelens helpen een persoon zelf om geen kwaad te doen in relatie tot zijn naaste, leren hem het leven van iemand anders te waarderen, de rechten van een andere persoon te respecteren.
Stap 3
Het meeste medelijden heeft niets te maken met mededogen en empathie. Het kan een heel egoïstisch of hulpeloos gevoel zijn. Medelijden manifesteert zich als reactie op klachten, of op een vervelende gebeurtenis in het leven van een ander. Bovendien kunnen dergelijke klachten zelfs worden geuit door een volledig succesvolle, jonge en goed opgeleide persoon.
Stap 4
In deze gevallen mag medelijden geen speciale sympathie of wens inhouden om een ander te helpen. De medelijdende persoon doet alleen alsof hij de pijn van zijn gesprekspartner deelt, heimelijk zuchtend van opluchting dat alles zo slecht met hem is. Dit plaatst hem immers in het beste licht. Of hij maakt van de gelegenheid gebruik en begint ook te klagen bij de gesprekspartner, in ruil daarvoor verwacht hij medelijden.
Stap 5
Medelijden wordt daarom geassocieerd met zwakte en vernedering: dit gevoel impliceert geen specifieke hulp, ondersteuning, begeleiding. Het zet iemand alleen maar aan om meer en meer te klagen, moedigt hem aan om iedereen de schuld te geven, maar niet zichzelf, en geeft hem zogenaamd het recht om de verantwoordelijkheid voor zijn leven op de schouders van andere mensen te schuiven.
Stap 6
Maar deze gang van zaken is onaanvaardbaar voor een gezond, sterk en jong persoon. En als iemand medelijden met hem begint te krijgen in plaats van hem te steunen met acties of advies, dan zou zo'n medelijden de persoon moeten vernederen. Alleen zwakke en zwakke mensen verdienen echt mededogen, maar zelfs velen van hen tolereren geen zelfmedelijden.
