Sommige psychische stoornissen die op bewuste leeftijd ontstaan, houden rechtstreeks verband met ouderschap en maternale invloed. Gebrek aan liefde of overbescherming leidt tot agressie bij het kind, tot angst, onvermogen om zichzelf te realiseren, om zich in het leven uit te drukken. Van welke soorten moederliefde zijn kinderen niet gediend?
Er zijn veel stijlen (soorten) opvoeding. Ze kunnen echter niet allemaal als giftig worden omschreven. De meest negatieve opties voor de manifestatie van moederliefde zijn in de regel een agressieve vorm, overbescherming en de neiging van de moeder tot perfectionisme. Wat kenmerkt dergelijke vormen van liefde en hoe zijn ze gevaarlijk voor het kind zelf?
Drie soorten giftige moeders
Agressor. Dit is een moeder die gelooft dat het kind alleen van haar is, ze heeft hem voor zichzelf gebaard. Ze zal niet toegeven aan zijn verlangens en zelfs de geringste onafhankelijkheid in acties geven. Ze is altijd ongelukkig met het gedrag van het kind en drukt negatief uit in een harde vorm: met geschreeuw, verwijten en straffen die fysieke niet uitsluiten. De agressor-moeder gelooft dat de geboorte van een kind een prestatie is, daarom moet iedereen naar haar kijken en trots op haar zijn, en het kind dankt zijn geboorte alleen aan haar. Het belangrijkste opvoedingsmodel komt neer op hoe een kind te leren zijn hele leven te danken en hoe deze schulden aan haar te betalen. Zulke kinderen, die opgroeien, vertrouwen de wereld absoluut niet, ze zijn altijd gesloten, het opbouwen van een relatie is gewoon een kwelling voor hen. Uiteindelijk kiest het kind de rol van het slachtoffer of wordt het dezelfde agressor.
Perfectionist. Voor zo'n moeder moet alles perfect zijn, en het kind moet ook perfect zijn. Alles wat hij - een kind - doet en in de toekomst gaat doen, moet ook ideaal zijn. Het belangrijkste gedragsmodel van zo'n moeder is controle over alle acties van haar kind en zijn naleving van alle vastgestelde regels. Constante controles, nieuwe eisen en opnieuw controle - en ga zo maar door tot in het oneindige. Een minimum aan sympathie, emotie en medelijden, een maximum aan consistentie, vastberadenheid en koppigheid - dit is een portret van een perfectionistische moeder. Voor een kind garandeert zo'n opvoeding dat hij in de toekomst altijd ontevreden zal zijn met zichzelf en de mensen om hem heen. Alles wat hij zal doen, is naar zijn mening niet goed genoeg, en om het ideaal te bereiken, moet het nog beter worden gedaan. Bovendien hebben dergelijke kinderen meestal geen vertrouwen in zichzelf, omdat ze altijd wachten op een beoordeling van hun activiteiten, en omdat ze deze niet ontvangen, weten ze gewoon niet hoe ze verder moeten. Zelfs als ze hebben bereikt wat ze willen in werk, relaties, carrière, zaken of geld, zullen zulke mensen nooit blij zijn met het resultaat. Als het kind geen hoogten in het leven kan bereiken, kan het resultaat een aanhoudende depressie zijn.
Hyper zorgzame moeder. Het lijkt erop dat er niets mis is met het zorgen voor een kind. Maar als in het leven van een kind alles door de moeder wordt beslist, alle acties en zelfs verlangens en gedachten onder haar controle zijn, dan is het kind niet in staat om beslissingen te nemen en wordt alle verantwoordelijkheid voor zijn leven overgedragen aan de moeder. Alle situaties die zich zowel in de kindertijd als in de volwassenheid voordoen, worden alleen opgelost met toestemming en goedkeuring van de moeder. Als de moeder geen advies geeft of besluit dat men anders moet handelen, dan handelt de persoon alleen maar zoals de moeder wil. Geleidelijk verdwijnen zijn eigen verlangens volledig en kan hij zichzelf niet in het leven realiseren. Zulke mensen blijven heel vaak alleen of creëren koppels waarbij de partner de rol van moeder zal spelen.
