Hoe een persoon tegen zijn wil beïnvloeden, hem zijn mening laten accepteren en zijn wil laten vervullen? Grote wetenschappers en grote dictators, diplomaten en inlichtingenofficieren, magiërs en al diegenen die de wil en geest van iemand anders wilden beheersen, dachten na over deze vragen.
Het is nodig
Als we onszelf dergelijke taken niet stellen, maar alleen beter begrepen willen worden en rekening willen houden met onze mening, dan is het nuttig om kennis te maken met de basisconcepten en basistechnieken van het beïnvloeden van een persoon. NLP, of neurolinguïstisch programmeren, zal ons hierbij helpen
instructies:
Stap 1
Fase 1. Bepaling van het leidende systeem van menselijke waarneming, dat wil zeggen, het systeem dat dominant is in de menselijke cognitie en waarneming van de wereld.
De experts definiëren drie hoofdlijnen: auditief, visueel en kinesthetisch. Met het dominante auditieve systeem neemt een persoon de meeste informatie op het gehoor waar - "hoort"; met visueel - waarneemt in afbeeldingen - "ziet"; met kinesthetische - acties - "doet". In de overgrote meerderheid heeft een persoon een gemengd systeem, dat wil zeggen dat het dominante wordt aangevuld door het hulpsysteem. Zo vult ‘audial’ zijn waarneming vaak aan met beelden: ‘hoort het geluid van de eindeloze blauwe zee’.
Hoe het dominante menselijke systeem te definiëren? Hij vertelt je er zelf over! Want de verbale (verbale) uitdrukking van iemands gedachten en verlangens is alleen kenmerkend voor een persoon. Dus als een persoon zich tot jou wendt en zegt: "Luister naar mij!", Dit is niet alleen een indicatie van zijn leidende auditieve systeem, maar ook een uitnodiging om met hem te communiceren binnen dit systeem, dat wil zeggen, hij wil zijn gehoord. Als hij zegt: "Kijk hier eens naar!" - dit betekent dat hij de wereld met zijn ogen waarneemt, en voor hem zijn de omringende beelden de belangrijkste bron van informatie over de wereld. Als hij voorstelt: "Laten we ergens heen gaan?" - dit betekent dat voor hem de actie een vertrouwde en comfortabele toestand is. Deze voorbeelden zijn het eenvoudigst, maar als je meer aandacht besteedt aan de uitspraken van de gesprekspartner, zul je veel nuances vinden in de manifestatie van zijn dominante systeem.
Stap 2
Fase 2. Aanpassing. Aanpassing is noodzakelijk om een comfortabele sfeer en wederzijds begrip te creëren met uw gesprekspartner, die moet begrijpen dat de dialoog wordt gevoerd in een “enkelvoudig coördinatensysteem”. Veel conflicten en misverstanden ontstaan juist omdat mensen in verschillende categorieën opereren en geen semantisch platform voor dialoog vinden.
Je luistert dus goed naar de gesprekspartner, volgens de moderators bepaal je welk systeem leidend is. Luister naar zelfstandige naamwoorden, bijvoeglijke naamwoorden en werkwoorden. Wat is meer? Hoe beschrijft een persoon gebeurtenissen, mensen, verschijnselen? Als je eenmaal begrijpt welk systeem leidend is, kun je "afstemmen". U begint in uw toespraak ongeveer dezelfde woorden en definities, synoniemen en antoniemen, uitroepen en spraakritme te gebruiken als uw gesprekspartner. Dit zal in het begin best moeilijk zijn als je systeem geen broer of zus is. Met wat oefening kunt u gemakkelijk het vereiste aanpassingsniveau bereiken. Luister voor de eerste oefening naar de gesprekken van uw collega's of mensen om u heen, de toespraken van politici, interviews met beroemdheden, enz., analyseer ze en identificeer het leidende systeem. Probeer de tekst van een antwoordspeech te schrijven, formuleer vragen voor deze persoon.
Het is belangrijk dat de aanpassing ook door andere methoden wordt ondersteund. Allereerst gebaaraanpassing. De meest effectieve manier is "spiegelen". Bijvoorbeeld, een persoon die voor u zit, heeft zijn handpalmen geklemd. Sluit jij ook. Gooi het ene been over het andere - gooi het om, net als de gesprekspartner. Als hij zijn haar stijlt of op zijn horloge kijkt, "spiegel", maar niet meteen en expliciet, maar na een tijdje. Met andere woorden, je laat hem weten dat je "van jou" bent. Naast gebaren moet u rekening houden met het ritme van ademhaling en spraak, stemvolume, intonatie en nog veel meer. Laat je gesprekspartner zich openstellen, en je zult veel meer over hem te weten komen dan hij misschien over zichzelf weet.
Stap 3
Fase 3. Impact. U hebt dus het leidende systeem van uw gesprekspartner geïdentificeerd en begrepen in welke "taal" u met hem moet communiceren. Begin. Als je een verzoek, wens, eis wilt uiten, vertrouw dan op dezelfde woorden-operators die hij hoort, ziet en accepteert voor uitvoering. Gebruik tegelijkertijd de gebaren, intonatie, spraaksnelheid en kenmerken van het uiten van je emoties die hem bekend zijn, alleen je boodschap moet enigszins worden versterkt: iets scherpere gebaren, iets hogere intonatie, enz. De manier waarop u uw wensen aan uw gesprekspartner communiceert kunt u zelf kiezen (rustig, agressief, smekend), maar dit dient in ieder geval in zijn “coördinatenstelsel” te gebeuren. Zodra u begrijpt dat uw bericht is geaccepteerd en uw gesprekspartner klaar is voor communicatie, gaan we naar de laatste fase.
Stap 4
Fase 4. Ankeren. Deze techniek kan worden gedefinieerd als "consolidatie van het doorgelaten materiaal". Zodra je begrijpt dat je "op dezelfde golflengte" zit met de gesprekspartner, moet je consolideren wat je hebt afgesproken. Zelfs als het niet mogelijk was om het eens te worden, kunt u met de verankeringstechniek de volgende keer aan uw gesprek "herinneren".
De meest effectieve in de verankeringstechniek zijn tactiele sensaties, "ankers". Er zijn veel manieren, en ze worden gekozen op basis van de situatie en het niveau van relaties met de gesprekspartner. Als u bijvoorbeeld met de gesprekspartner loopt, knijpt u aan het einde van het gesprek lichtjes in zijn hand net boven de elleboog, of knijpt u in zijn handpalm tussen uw handpalmen. Het kan een speciaal geluid zijn, bijvoorbeeld een lichte klap, een speciaal gebaar van u, een blik, dat wil zeggen iets dat het onderwerp van uw gesprek met u zal associëren, het zal uw persoonlijke teken zijn. Dit teken mag niet opdringerig zijn en moet in het "coördinatenstelsel" staan. Als je bijvoorbeeld "gezien" wordt, moet je niet "bel je" of "kruis" zeggen.
Activeer de volgende keer je "anker": neem de gesprekspartner bij de elleboog, herinner hem aan de essentie van het gesprek in "zijn systeem van coördinaten", ga door met communiceren op de golf waarop je gesprekspartner zich op zijn gemak voelde. Binnenkort zullen uw verzoeken en wensen worden vervuld, en u zult begrijpen dat uw doelen met succes kunnen worden bereikt zonder schandalen, verwijten en beledigingen.
