Pathologisch bedrog - dit is wat psychologen de toestand noemen van een persoon die vaak liegt. Een pathologische leugenaar verschilt van een gewone leugenaar doordat hij zeker is van de waarheid van wat er is gezegd, en tegelijkertijd aan de rol went.
Wat is pathologisch bedrog?
In de medische en psychologische literatuur werd aan het begin van de twintigste eeuw de term 'pathologisch bedrog' beschreven. Soms wordt zo'n mentale afwijking 'mythomanie' genoemd (de term werd aangeduid door de Franse psycholoog Ernest Dupre) of 'Munchausen-syndroom'.
Voor de gemiddelde persoon is een leugen een opzettelijk verklaarde verklaring die niet overeenkomt met de waarheid. Maar hoe vreemd het ook mag klinken, de pathologische leugenaar liegt zomaar. Een leugen is meestal gemakkelijk aan het licht te brengen, maar een leugenaar stoort zich daar niet aan, omdat hij vast overtuigd is van de waarheid van de genoemde informatie.
Pathologisch bedrog moet worden gezien als onderdeel van een onderliggende psychologische persoonlijkheidsstoornis, in plaats van als een afzonderlijke ziekte. Opgemerkt moet worden dat deze aandoening een van de meest controversiële onderwerpen is in de moderne wereld van de psychologie.
Redenen voor afwijzing
De meeste wetenschappers zijn het erover eens dat dit type persoonlijkheid ontstaat als gevolg van een psychiatrische ziekte of een extreem laag zelfbeeld. Vaak probeert een pathologische leugenaar indruk op anderen te maken, maar raakt te gewend aan de rol.
Vaak komt een soortgelijk syndroom voor bij mensen die in de kindertijd een psychologisch trauma hebben opgelopen. Hier zijn slechts enkele mogelijke redenen voor de vorming van mythomanie tijdens het opgroeien: problemen in de communicatie met het andere geslacht, gebrek aan aandacht van ouders, constante kritiek van andere mensen, onbeantwoorde liefde, enz.
Vaak treedt een soortgelijke aandoening al op bewuste leeftijd op als gevolg van traumatisch hersenletsel.
Is een pathologische leugen een aangeboren aandoening?
Een andere zeer tegenstrijdige, maar niet minder interessante hypothese werd naar voren gebracht door Amerikaanse wetenschappers - ze worden geen pathologische leugenaars, ze worden geboren. Als resultaat van onderzoek is bewezen dat de hersenen van een persoon met het "Munchausen-syndroom" heel anders zijn dan de hersenen van een gewoon persoon.
In de hersenschors van pathologische leugenaars wordt het volume grijze stof (neuronen) verminderd met 14% en het volume witte stof (zenuwvezels) met gemiddeld 22% verhoogd. Deze resultaten bewijzen ook dat de toestand van het voorste deel van de hersenen een rol speelt bij deze en vele andere psychologische kenmerken van persoonlijkheid.
