Afscheid nemen van een dierbare is altijd stressvol. Zelfs als de gevoelens voorbij zijn en er geen wens is om samen te blijven, sluipt er twijfel over de vraag of de juiste beslissing is genomen. De situatie spookt constant door het hoofd en belemmert het objectief waarnemen van de werkelijkheid.
Afscheid nemen van een geliefde - hoe kom je eroverheen tijdens de zwangerschap
Het is vooral moeilijk voor meisjes die een baby verwachten om hun eigen gevoelens te kalmeren. Dit wordt beïnvloed door verschillende factoren. Ten eerste, hormonale veranderingen. Daarbij lijken zelfs kleine problemen onoverkomelijk. En afscheid nemen van een geliefde wordt simpelweg gezien als het einde van de wereld. Ten tweede maakt een zwangere vrouw zich zorgen over de toekomst - niet alleen haar eigen, maar ook de baby. En ze weet niet zeker of ze zonder de steun van een man voor de baby zal kunnen zorgen. Deze twee hoofdfactoren maken een breuk tot een ramp.
Maar er zijn manieren om gemoedsrust te vinden en niet depressief te worden. Het belangrijkste advies is om te proberen de situatie te accepteren en los te laten. Als de breuk al is gebeurd, moet je dit begrijpen en je leven zelf verder opbouwen. Alleen in het begin lijkt het moeilijk. Dan verschijnt zelfvertrouwen en dat inspireert. Een vrouw heeft gewoon niet het recht om een fout te maken, ze heeft niemand om haar verantwoordelijkheden op af te schuiven. En al haar interne middelen worden gemobiliseerd, ze begint zich anders te gedragen, te spreken, te handelen. Het leven verandert volledig en wordt actief en productief. In de maalstroom van gebeurtenissen wordt het afscheid snel vergeten, een vrouw stopt met denken aan een man, ook al heeft ze ooit liefgehad. Hun eigen taken en de toekomstige baby komen naar voren. Dit zal zeker gebeuren, maar alleen als de vrouw geen medelijden met zichzelf heeft en alleen denkt aan hoe erg alles is. Hij zal zich niet herinneren wat er is gebeurd, maar zal aan zijn heden beginnen te werken om de beste toekomst te bereiken.
Het steunen van dierbaren is belangrijk, maar geen prioriteit
Heel vaak proberen zwangere vrouwen, alleen gelaten, zonder de steun van mannen, de zorg voor zichzelf volledig te verschuiven naar hun dierbaren - ouders, broers, zussen. Als de gezinsleden de wens hebben om extra verantwoordelijkheden op zich te nemen, is dat natuurlijk goed. Dit zal de vrouw helpen om in de toekomst meer ontspannen en zelfverzekerd te zijn. Maar het gebeurt zo dat dierbaren geen behoefte of mogelijkheid hebben om te helpen. En je moet voorbereid zijn op zo'n ommekeer. Het is noodzakelijk om ondersteuning te vragen, maar u kunt er pas op rekenen als er een positieve reactie is ontvangen. Houd niet de illusie in je hoofd dat anderen doordrongen zijn van de situatie en haasten om te helpen. Hun ineenstorting kan een nog sterkere klap zijn dan afscheid nemen van een man. Daarom moet u in de eerste plaats alleen op uzelf vertrouwen en zelf een nieuw leven opbouwen. Dit zal je helpen om je snel aan te passen aan de veranderde realiteit en om belangrijke beslissingen te leren nemen.
