Het slachtoffer in een later stadium helpen - pogingen om zijn rol als ondergeschikte, afhankelijke partij te overwinnen - is buitengewoon moeilijk en wordt grotendeels bepaald door de bijzonderheden van elk specifiek geval.
Allereerst moet het slachtoffer begrijpen dat ze niet de enige is in dergelijke omstandigheden, dat er velen zijn zoals zij en dat ze worden geholpen.
Vervolgens moet je het slachtoffer helpen bij het herstellen van verbroken contacten met de buitenwereld - emotioneel en zelfs echt. Een huisagressor isoleert immers vaak zijn slachtoffer - hij eist om relaties met vrienden en kennissen te verbreken, dringt aan op ontslag van het werk.
Dan kan het heel nuttig zijn om de verloren sociale status te verwerven, om hun betekenis voor de samenleving te beseffen. Wat ongeschoold werk kan hier helpen - nu is het mogelijk via internet; moeiteloze sociale activiteit. Afhankelijkheid in een gezin wordt meestal zowel economisch uitgedrukt - en de eigen, zij het kleine, bron van inkomsten vergroot het besef van het belang ervan aanzienlijk. Zelden is het mogelijk om het slachtoffer bij de volgende afranseling te overtuigen om de afranselingen vast te leggen en de dader aan te klagen.
Bij een succesvolle bevrijding van de gezinsverslaving moet het voormalige slachtoffer nog een kuur psychotherapie ondergaan om het gevoel van veiligheid te herstellen. Hier worden verschillende methoden gebruikt, voornamelijk ontwikkeld door buitenlandse psychiaters - de methoden van Freud, Jung, de methode van gestalttherapie en anderen. Bij het kiezen van een methode is ook een individuele benadering erg belangrijk; en vaak geven psychotherapeutische sessies geen blijvend resultaat.
