Het is erg moeilijk voor een persoon om informatie te assimileren, om het te reproduceren, als hij een lage concentratie van aandacht heeft. Hij kan zijn aandacht nergens op richten.
Dit is normaal voor basisschoolkinderen. Bij volwassenen gebeurt dit vaak bij vermoeidheid, na lang en eentonig werk of ziekte.
Als een persoon in beslag wordt genomen door een probleem, dan besteedt hij er zijn aandacht volledig aan en wordt daardoor onoplettend voor andere dingen die om hem heen gebeuren.
Maar vaak maakt de patiënt, die zijn gedachten probeert te ordenen, het nog erger. Hij wordt snel moe en is niet ver van uitputting. Een goed voorbeeld hiervan zijn studenten voor examens. De hele nacht proppen ze kaartjes totdat ze begrijpen dat het zinloos is om verder te studeren, omdat het over het algemeen onmogelijk is om je te concentreren op de stof die wordt bestudeerd.
Chronische onoplettendheid moet zo snel mogelijk worden opgespoord. Dit helpt een eenvoudig gesprek met een specialist of in de vorm van verschillende tests. Het is erg belangrijk om onderscheid te kunnen maken tussen gewone verstrooidheid en geestesziekte.
Er is een speciale test die wordt uitgevoerd wanneer een lage concentratie van aandacht wordt gedetecteerd. Dit is de Bourdon-test. Het wordt ook wel proefexamen genoemd. Het kan zowel voor volwassenen als voor kinderen worden gebruikt. Hoe nauwkeuriger een persoon omgaat met de taak in de test, hoe beter zijn concentratie is.
Goede voeding, ontspanning, wandelingen in de natuur, aromatherapie helpen een slechte concentratie te bestrijden. Meditatie en een aantal andere speciale oefeningen helpen enorm om de aandacht te ontwikkelen.
