Matig egoïstisch zijn is niet alleen normaal, maar zelfs erg nuttig. Mensen die niet voor zichzelf kunnen opkomen en altijd alles alleen voor anderen doen, kunnen daardoor erg ongelukkig worden, omdat er vaak vriendelijkheid en overdreven zachtheid wordt gebruikt.
Kritische verschillen tussen gezond en ongezond egoïsme
Gezond egoïsme wordt in de eerste plaats gekenmerkt door het vermogen van een persoon om in zijn eigen belang te handelen en de resultaten te bereiken die hij nodig heeft, zonder de rechten van anderen te schenden en anderen niet te dwingen te lijden. Ongezond egoïsme, dat ook egocentrisme kan worden genoemd, is veel onaangenamer: het dwingt een persoon om in alles naar eigen goeddunken te handelen, "over zijn hoofd te gaan", helemaal niet om het leven en welzijn van zelfs de naaste mensen.
Egocentrisme weerhoudt mensen ervan zichzelf in de plaats van een ander te verplaatsen. Het is onverenigbaar met empathie, sympathie, diplomatie. Een persoon kan zich eenvoudigweg niet voorstellen hoe anderen zich zouden kunnen voelen.
Met gezond egoïsme houdt een persoon met mate van zichzelf, heeft een goed, niet overschat of onderschat gevoel van eigenwaarde, kent zijn verdiensten en tekortkomingen. Hij heeft de lof van iemand anders niet nodig, hij probeert niet de vroegste erkenning van zijn verdiensten te krijgen. Aan de andere kant zet ongezond egoïsme iemand ertoe aan slechte dingen te doen. Hij dwingt je om constant aanbidding te eisen, kan vernedering van anderen veroorzaken, het verlangen om "rechtop te zitten" op het werk, mensen belasteren om beter te lijken tegen hun achtergrond. Om in hun eigen ogen perfect te lijken, zullen de egocentristen alles doen.
Soorten egoïsme: aanvullende nuances
Gezond en ongezond egoïsme wordt gekenmerkt door verschillende mogelijkheden om relaties met dierbaren op te bouwen. In de regel is het normaal als beide partners gelijk en gelukkig zijn, naar elkaars mening luisteren, de belangen van anderen respecteren, maar zichzelf niet vergeten. Ongezond egoïsme staat zo'n relatie niet toe. Het wordt gekenmerkt door het verlangen van een persoon om dierbaren te onderwerpen, constante manipulatie, druk, chantage.
Egocentrisme kan kort en situationeel zijn, terwijl gezond egoïsme in de regel een van de belangrijkste karaktertrekken wordt die lang, zo niet voor een heel leven aanhouden.
Een ander belangrijk detail dat kan helpen om gezond en ongezond egoïsme te onderscheiden: in het eerste geval kan een persoon genieten van communicatie, terwijl hij in het tweede geval trots is dat niemand hem begrijpt. Egoïstische mensen beschouwen zichzelf misschien als ongewoon, staan boven alle anderen en dragen zelfs een speciale missie. Tegelijkertijd kunnen ze, vreemd genoeg, lijden aan een pijnlijk gevoel van eigenwaarde, omdat ze zichzelf onterecht beledigd en beroofd beschouwen.
