Er zijn mensen die graag roddelen en achter hun rug om andere mensen bespreken. Het wassen van botten en het verspreiden van geruchten in afwezigheid van het object dat ter discussie staat, geeft hen een bijzonder plezier, maar wat maakt dat ze deze lelijke handelingen doen? Hier zijn verschillende redenen voor.
Wat roept discussie op?
Allereerst zorgt het bespreken van de persoon achter zijn rug ervoor dat de roddelaars zich belangrijker en gezaghebbender voelen in de ogen van het publiek. Dit komt ook door de gebruikelijke afgunst, het verlangen om de status van de persoon in kwestie te bereiken en de sublimatie van hun verlangens met betrekking tot hem. Roddels over iemand vergroten vaak het zelfrespect van de roddelaars en geven hem de kans om in zijn eigen ogen te groeien, en ook om kortstondige macht te verwerven over de reputatie van de persoon waarover wordt gesproken.
Mensen gebruiken roddels vaak om hun tekortkomingen te rechtvaardigen - bij anderen ergeren ze zich immers aan juist die eigenschappen die ze bij zichzelf niet vinden (of niet herkennen).
Niet de minste reden voor de discussie is de wens om de gesprekspartner te plezieren. Nadat hij een geheim met iemand heeft gedeeld, wordt de roddel automatisch een persoon die over belangrijke informatie beschikt, die hij besloot aan de gesprekspartner toe te vertrouwen, waardoor hij zich van de meerderheid onderscheidde. Hoe meer geruchten door roddels worden verspreid, hoe zelfverzekerder ze zich voelen, hun eigen egocentrisme ondersteunen en vaak dankbaarheid ontvangen omdat ze op de hoogte zijn van de persoonlijke zaken van bepaalde personen.
De geboorte van roddels
Iedereen heeft zijn eigen mening, maar niet iedereen wil die uitdrukken. Achter de rug om discussiëren wordt meestal gezondigd door vrouwen en zelfverzekerde ijdele mensen die het nodig vinden om hun koninklijke mening over te brengen aan de mensen om hen heen. Roddel speelt vaak de rol van een soort sociale "lijm", omdat met zijn hulp mensen die niet altijd gemeenschappelijke gespreksonderwerpen kunnen vinden, voldoen aan hun behoefte aan communicatie. Als ze over iemand praten, vinden ze vaak gelijkgestemden en blijven ze roddelen in hun naaste kring.
De gewoonlijk besproken persoon hoort vroeg of laat over de roddels die om haar heen worden verspreid - en dan kan de roddel lijden onder zijn lange tong.
Psychologen bevelen aan dat de gespreksonderwerpen de roddels die over hen worden verspreid negeren of zich in het openbaar tot de roddels wenden en bevestiging van zijn beschuldigingen of fictieve feiten eisen. Actieve weerlegging of wederzijdse roddels reduceren een persoon tot een verliezer, daarom is het raadzaam om al het negatieve met humor waar te nemen en op alles te reageren met een vorstelijke neerbuigende glimlach. Meestal maakt dit de roddels het meest woedend - het oorspronkelijke doel is immers niet bereikt, het object lijdt niet, daarom verandert de roddel zelf in een machteloze bazaarvrouw die eruitziet als een mopshond die blaft naar een olifant.
