Eetstoornissen zijn een groep pathologische aandoeningen, waarvan een van de belangrijkste tekenen een ontoereikende houding ten opzichte van voedsel is. Een persoon met een of andere soort stoornis kan constant te veel eten of extreem selectief zijn in hun voedselkeuze. Experts identificeren vier soorten eetstoornissen die het meest voorkomen.
orthorexie. De laatste jaren wordt deze ziekte steeds vaker gediagnosticeerd. Het kan mild zijn of snel veranderen in een ernstige aandoening. Dit type eetstoornis is gebaseerd op de wens van een persoon om zijn gezondheid te verbeteren, de immuniteit te versterken en de algehele vitaliteit te vergroten. Het lijkt erop dat er niets mis is met zo'n verlangen. Wanneer het echter pathologische kenmerken begint te krijgen, krijgt een persoon geen perfecte gezondheid, maar veel problemen. Het belangrijkste symptoom van de aandoening is de uitsluiting van veel voedingsmiddelen uit het dieet, wat, zoals de patiënt lijkt, zijn lichaam schaadt en zijn welzijn verslechtert. Door ondervoeding en een gebrek aan belangrijke voedingsstoffen beginnen zich geleidelijk aan somatische ziekten te ontwikkelen tegen de achtergrond van orthorexia. In ernstige gevallen is deze eetstoornis dodelijk.
Dwangmatig overeten. Op een eenvoudige manier wordt deze aandoening gulzigheid genoemd. Als iemand echter eenmaal per maand te veel eet, kan dit nauwelijks als een teken van ziekte worden beschouwd. Maar in gevallen waarin gulzigheid bijna de norm van gedrag wordt, is dit een reden om een arts om advies te vragen. Dwangmatig overeten wordt gekenmerkt door een volledig gebrek aan controle tijdens voedselinname: de patiënt consumeert grote porties voedsel, kan niet stoppen, zelfs niet op het moment dat er geen spoor van honger meer is. Dit type overtreding gaat meestal niet gepaard met zelfbestraffing, omdat mensen met een eetbuistoornis meestal overgewicht hebben, veel ziekten hebben die worden veroorzaakt door obesitas. Als de eetstoornis voortschrijdt, kunnen daar andere borderline-toestanden aan worden toegevoegd, bijvoorbeeld verschillende soorten depressie, angststoornissen.
Anorexia nervosa. Deze eetstoornis komt vrij veel voor. In ernstige gevallen kan deze ziekte dodelijk zijn. Maar zelfs anorexia nervosa is goed te behandelen als je op tijd de hulp van een specialist inschakelt. De kern van dit type eetstoornis is een absolute afwijzing van jezelf, het onvermogen om harmonieus samen te leven met jezelf en je prettig te voelen in je lichaam. Een ontoereikend verlangen om af te vallen kan geleidelijk veranderen in anorexia nervosa, wanneer een persoon, zelfs zonder overgewicht, ervan overtuigd zal zijn dat hij een paar kilo moet afvallen. Patiënten zijn meestal niet in staat hun gezondheid serieus te nemen, ze beseffen niet het gevaar dat anorexia nervosa met zich meebrengt. Een van de belangrijke symptomen van de aandoening is de categorische weigering van een persoon om aan te komen en een volledige onwil om voldoende voedsel te eten.
Boulimia. Dit is misschien wel de op één na meest voorkomende eetstoornis. Boulimia is, net als in het geval van anorexia, gebaseerd op een ontoereikende houding van een persoon tegenover zichzelf, een ongezonde obsessie met gewicht en uiterlijk. Patiënten met boulimia kunnen zich echter niet weerhouden van snacken, wat geleidelijk verandert in episodes van eetbuien. Na het eten van voedsel voelt een persoon angst, acute ontevredenheid met zichzelf, schaamte voor zichzelf, woede in zijn adres. Daarom wordt na de maaltijd meestal een krachtige reiniging van maag en darmen uitgevoerd, ook met behulp van zelfopgewekt braken. Het is vermeldenswaard dat patiënten met dit type eetstoornis heel vaak worden geconfronteerd met ziekten van de slokdarm, maag en mondholte. Bovendien kan boulimia zich ontwikkelen bij een persoon die eerder aan anorexia leed, maar werd behandeld.
