Het zenuwstelsel van levende organismen reguleert vanwege zijn eigenschappen niet alleen de activiteit van het hele organisme en reacties op interne of externe veranderingen, maar biedt ook een kans voor de ontwikkeling van de psyche. Een van de belangrijkste functies van zenuwcellen is prikkelbaarheid. Waar is het voor?
Prikkelbaarheid (prikkelbaarheid) is de eigenschap van cellen, weefsels, organen en intracellulaire formaties om te reageren op verschillende veranderingen in de factoren van de interne en externe omgeving (stimuli) door een verschuiving in functies en structuren. Perceptie van irritatie wordt aangeduid met de term receptie (perceptie) Deze eigenschap zorgt voor het aanpassingsvermogen van levende organismen aan veranderende omgevingscondities. De prikkelbaarheid van primitieve organismen (microben, protozoa), evenals sommige cellen (spermatozoa, leukocyten) wordt weerspiegeld in taxi's - het vermogen om te bewegen in relatie tot de stimulus. In planten manifesteert de prikkelbaarheid zich in de vorm van motorische reacties, maar ook in reacties op de zwaartekracht, de chemische samenstelling van de omgeving, elektrische of mechanische stimuli, licht en het aardmagnetisch veld. Planten hebben, zoals je weet, niet de zintuigen die inherent zijn aan dieren en mensen, maar ze hebben wel receptoreiwitten en cellen waarmee planten op prikkels reageren. Een voorbeeld van prikkelbaarheid bij planten is een zonnebloem die met zijn kop de zon volgt. In zijn normale toestand heeft de plantencel een negatief elektrisch potentiaal van -50 tot -200 mV. Als reactie op de stimulus ontstaat een positieve reactie die het rustpotentieel kan overschrijden of evenaren. Als de externe invloed op de cellen super sterk was, kan dit leiden tot de dood van de plant. Mensen en dieren worden gekenmerkt door een verscheidenheid aan reacties op verschillende soorten prikkels, die worden geleverd door reflexen, hogere zenuwactiviteit en bewustzijn. De prikkelbaarheid van complexe organismen komt vooral tot uiting in de gevoelige waarneming van gebeurtenissen in de omringende wereld met behulp van de zintuigen (receptoren). Acties op receptoren via zenuwimpulsen geven informatie door aan de juiste delen van de hersenen. En dan geven de hersenen "bevelen" aan bepaalde organen, waardoor levensprocessen effectief worden gereguleerd. Prikkelbaarheid is dus een van de indicatoren van de reactiviteit van het lichaam. Reactiviteit is een door de natuur zelf bepaald mechanisme, gericht op het behoud en de ontwikkeling van niet alleen elk type levend organisme, maar ook zijn specifieke individu.
