Elke persoon heeft veel angsten die hem merkbaar beletten normaal te leven, te communiceren, zich te ontwikkelen en zijn doelen te bereiken. Een van de meest opvallende voorbeelden hiervan is de angst voor kritiek. De angst voor wat anderen zullen zeggen of denken is een ernstige interne barrière voor iedereen. Ondanks het feit dat dit obstakel van binnen bestaat, zijn er zogenaamde externe manifestaties van angst voor kritiek. Laten we ze in meer detail bekijken.
Gebrek aan initiatief
Passiviteit bij nieuwe inspanningen suggereert dat iemand gewoon bang is dat hij veroordeeld of bekritiseerd zal worden. Iemand gaat bijvoorbeeld leren rolschaatsen. Echter, een terloops gegooide zin van familieleden of kennissen zoals "Waarom heb je het nodig?" of "Je ziet er belachelijk uit!" kan het verlangen om iets te doen volledig ontmoedigen.
Verlegenheid
Verlegenheid, stijfheid, beklemming - dit zijn allemaal manifestaties van angst voor kritiek. Uiterlijk manifesteert dit zich in hoekige, beperkte bewegingen, waarbij oogcontact wordt vermeden. Vreemden, nieuwe omgevingen, onverwachte en niet-standaard situaties, in het algemeen is elke uitweg uit de comfortzone erg moeilijk.
Uw mening niet uiten
Angst voor kritiek dwingt iemand om het bijna overal en altijd eens te zijn met wat anderen zeggen of denken. Dit is de versie van een gehoorzaam kind dat zit en bescheiden wacht tot zijn ouders hem laten spreken of gaan spelen. Wanneer een persoon niet in staat is zijn standpunt in een gesprek naar voren te brengen, is hij bang voor veroordeling of voor wat misschien belachelijk lijkt, in strijd met sociale normen.
Onvermogen om nee te zeggen
Dit is een van de belangrijkste punten. Als je het niet eens bent met de mening van een ander, moet je je grenzen aangeven, bepaalde regels en principes vaststellen van wat is toegestaan en wat niet. Vanwege de angst voor kritiek zal een persoon met zwakke grenzen anderen toestaan hun persoonlijke zone binnen te dringen en ervoor betalen met hun tijd, ruimte en emoties.
Hoe kun je de angst voor kritiek weerstaan?
Angst wordt altijd geassocieerd met een gevoel van dreiging, alsof iemand lichamelijk of geestelijk letsel aanricht. De angst voor kritiek is niet erger, omdat deze gebaseerd is op de angst voor schade aan de grenzen van de eigen persoonlijkheid. Deze dreiging is echter in de meeste gevallen duidelijk.
Iemand die bekritiseert of veroordeelt, zal de persoonlijkheid van de gesprekspartner vaak helemaal niet vernietigen. De eerste wil hem wat informatie geven over wat hij verkeerd heeft gedaan of wat een negatieve reactie heeft veroorzaakt.
Kritiek moet worden opgevat als feedback en niet als een verlangen om je te vernederen of te beledigen. Het bevat waardevolle informatie over de behoeften en waarden van de gesprekspartner. De laatste kan vaak een effectieve manier voorstellen om een probleem op te lossen of je gedrag te veranderen om een bepaald doel te bereiken. In dit geval verandert hij van een agressieve aanklager in een assistent met wie je kunt samenwerken.
Kritiek zal iedereen bang maken zolang hij het ziet als iets schadelijks dat zijn persoonlijkheid kan vernietigen. Maar zodra hij in haar een hulpmiddel ziet om zichzelf te verbeteren en te onderwijzen, zal het zijn leven op magische wijze rustiger maken en de relaties met mensen comfortabeler en productiever maken.
In dit geval verandert de bekritiserende persoon in een vriend en helper, en niet in een strikte en formidabele ouder, wiens ontevreden stem vaak ergens in de diepten van het onderbewustzijn blijft klinken. Het overwinnen van de angst voor kritiek is verwant aan het overwinnen van een soort interne barrière die enorme kansen en middelen opent voor groei en ontwikkeling.
