Manisch-depressieve stoornis, bij psychologen beter bekend als bipolaire of manisch-depressieve stoornis, is een geestesziekte die gepaard gaat met stemmingswisselingen. Patiënten kunnen verschillende fasen doorlopen - episodes, waarvan sommige productief zijn en het functioneren van een persoon in de samenleving niet belemmeren, terwijl andere gevaarlijk kunnen zijn voor de patiënt zelf of voor anderen.
Wat is een bipolaire stoornis?
Oorspronkelijk verwees de term "manisch-depressieve psychose" naar alle stemmingsstoornissen. Het concept werd aan het einde van de 19e eeuw geïntroduceerd en bestond tot de jaren zestig van de 20e eeuw, toen de Duitse wetenschapper, psychiater Karl Leonhard zijn eigen nosologische classificatie van psychotische ziekten creëerde. Leonhard bedacht de term bipolaire stoornis en contrasteerde deze met unipolaire stoornis. In eenvoudiger bewoordingen onderscheidde hij patiënten met een depressieve stoornis van patiënten met episodes van depressie afgewisseld met perioden van manie. Psychose, aanwezig in een van de namen van de ziekte, is een van de ernstigste stadia.
In de wereld treft een bipolaire stoornis ongeveer 4% van de bevolking.
Afhankelijk van de ernst van het beloop wordt de ziekte onderverdeeld in bipolaire stoornis I en II type en cyclotomiestoornis. Bipolaire I-stoornis is de gevaarlijkste, depressieve perioden kunnen het sociale en persoonlijke leven verstoren, en manische episodes kunnen gevaarlijk zijn voor zowel de patiënt als anderen. Bipolaire II-stoornis is minder gevaarlijk, maar depressieve fasen daarin zijn langer, maar manische episodes nemen meestal de vorm aan van hypomanie, een minder ernstige aandoening. Cyclotomie-stoornis is het mildste type ziekte.
Vaak worden bij bipolaire stoornissen, die welke seizoensgebonden zijn en stoornissen met een snelle faseverandering, cyclische afwisseling van episodes onderscheiden.
Hypomanische en manische episodes
Hypomanie is een van de "milde" fasen van een bipolaire stoornis. Tijdens deze periode zijn patiënten misschien slechts iets prikkelbaarder, maar actief, energiek en mogelijk zelfs succesvoller. Hypomanie wordt, net als manie, gekenmerkt door een groter zelfvertrouwen en, in verschillende mate, een groter gevoel van eigenwaarde.
Als je van goipomanie naar manie gaat, doet het pijn om je niet alleen slim en succesvol te voelen, maar ook 'kogelvrij', onfeilbaar, vol briljante ideeën en energie voor de implementatie ervan. De patiënt in een manische episode "stikt" in de overvloed van zijn eigen gedachten, zijn spraak wordt chaotisch en spontaan, de taal houdt geen gelijke tred met de woorden die in de uitgeputte geest worden geboren. Het is moeilijk om de patiënten te onderbreken, soms beginnen ze op rijm te praten en niet alleen wanhopig te gebaren, maar ook te dansen, zonder op te houden met uitzenden. Slapeloosheid is een kenmerkend symptoom van een manische episode. Patiënten hebben het gevoel dat ze zoveel energie hebben dat 2-3 uur slaap per dag voldoende is om te herstellen.
Andere symptomen van de manische fase zijn:
- verhoogde zin in seks;
- ontspannen en risicovol gedrag;
- verhoogde prikkelbaarheid;
- onredelijke financiële investeringen, feestvreugde en risicovolle uitgaven;
- verlangen naar alcohol en drugs.
De patiënt kan zich moeilijk concentreren, zijn gedachten springen van de een naar de ander. Het is in de manische fase dat een persoon agressief kan worden en vatbaar voor psychose, tot waanvoorstellingen en hallucinogene stoornissen. Manische episodes zijn niet alleen gevaarlijk voor de zieken, maar ook voor de mensen om hen heen.
Depressieve episodes
Tijdens de depressieve fase komt de patiënt mogelijk dagenlang niet uit bed, met het argument dat hij nergens heen hoeft en ook niet de kracht heeft om dat te doen.de activiteit van een manische episode wordt vervangen door apathie, vertrouwen in de eigen exclusiviteit - in de overtuiging van de nietigheid en nutteloosheid van het eigen bestaan.
De symptomen van een depressieve episode zijn:
- abnormale afname of toename van de eetlust;
- verlies van zin in seks;
- besluiteloosheid;
- verhoogde angst;
- verhoogd schuldgevoel;
- concentratieverlies.
De depressieve fase kan ook psychotisch worden en in acute vorm gepaard gaan met wanen en hallucinaties. In een depressieve episode is de patiënt meestal gevaarlijk voor zichzelf, omdat hij vaak wordt bezocht door zelfmoordgedachten. die hij kan uitvoeren.
Gemengde affectieve afleveringen
Gemengde afleveringen zijn het gevaarlijkst bij een bipolaire stoornis. Tijdens hen vertoont de patiënt tegelijkertijd symptomen van zowel depressie als manie. Hij kan in tranen uitbarsten tijdens zijn "briljante" inspirerende toespraak of zonder reden uit bed springen en zich overgeven aan krachtige activiteit, de patiënt kan tegelijkertijd grootse plannen maken en zich een mislukkeling voelen. Paniekaanvallen eindigen in agressie.
In elke fase van de aandoening heeft de patiënt de hulp nodig van gekwalificeerde artsen.
