Pijnlijke herinneringen mogen geen obsessie worden. Als je het gevoel hebt dat je vastzit in het verleden, dan is het tijd om wat kracht toe te passen om niet te verzanden in dit eindeloze moeras van melancholie en verdriet.
Wat wil je soms pijnlijke herinneringen aan het verleden uit het leven weggooien. Ze "boren echter op irritante wijze de hersenen", waardoor ze gedwongen worden om keer op keer terug te keren naar de traumatische ervaring. Dus geleidelijk begint een persoon in het verleden te leven, het heden wordt in een zwart licht gezien, het lijkt erop dat er niets goeds in het leven zal zijn.
In de meeste gevallen is deze aandoening typisch voor mensen die hun dierbaren hebben verloren. Ze beginnen stil te staan bij het tragische moment en voelen hun nutteloosheid en zinloosheid van het bestaan in deze wereld. Je moet je echter realiseren dat niets in het leven zomaar gebeurt. Een persoon krijgt een moeilijke psychologische ervaring van verlies, hoe paradoxaal het ook mag klinken, voor genezing en herwaardering van waarden.
De belangrijkste manieren om herinneringen los te laten zijn:
- stop alle spullen van de persoon die je heeft achtergelaten in één doos en verstop je ergens ver weg;
- reparaties uitvoeren in de woonruimte;
- zoek een hobby die je zou afleiden van droevige gedachten;
- een psycholoog bezoeken;
- doe auto-training om positief te denken.
De ervaring van verlies en herinneringen aan het verleden is altijd traumatisch. Het lijkt op een stroperig moeras, waarin het belangrijkste is om niet vast te lopen.
