Alle mensen zijn sterfelijk. Vroeg of laat zal iedereen over de grens moeten stappen die het zijn van het niet-zijn scheidt. Het is niet verwonderlijk dat mensen zich de hele tijd afvragen en de vraag blijven stellen: welk lot wacht hen voorbij diezelfde lijn? En de angst voor de dood is tot op zekere hoogte inherent aan elke persoon, zelfs de meest dappere. Het is gewoon dat iemand het weet te dempen, vanwege zijn eigenaardigheden van karakter of religieuze overtuigingen, terwijl het bij iemand de vorm aanneemt van een echte paniek, een obsessie.
instructies:
Stap 1
Zoek eerst uit waarom deze angst bestaat en zo koppig aanhoudt. Omdat er nog steeds geen duidelijk begrip is: "Wat gebeurt er daarna?" Het is de onzekerheid, de onzekerheid die de dood en alles wat daarmee samenhangt omhult, een mysterieuze en onheilspellende halo, die mensen bang maakt. Hierover wordt heel goed gezegd in het beroemde boek van D. Defoe over Robinson Crusoe: "Wat we weten, kwelt ons minder met afschuw dan weglatingen en speculatie."
Stap 2
Nu het antwoord op deze vraag is ontvangen, moet u een beroep doen op gezond verstand en koude logica om te helpen. Denk eens na: als een persoon, uit angst voor onzekerheid, mysterie, zichzelf kwelt met angst, zich het ergste voorstelt, aan wie doet hij het dan erger? Ja tegen mezelf! Dit is geen leven, maar pure kwelling.
Stap 3
Trek jezelf bij elkaar, verdrijf obsessieve gedachten. Stel jezelf voor: "Ik leef nog en geniet van het leven, maar daar zal het gezien worden!"
Stap 4
Religieuze mensen ervaren vaak de angst voor de dood omdat ze geloven in de onsterfelijkheid van de ziel. Volgens hun opvattingen sterft alleen het lichaam - een vergankelijk omhulsel, en de ziel blijft leven. En met welke argumenten kunnen atheïsten zich troosten? Bijvoorbeeld: We geloven misschien niet in God, maar het universum is zo complex, er is zo'n oneindige verscheidenheid in, dat de gedachte aan de eeuwigheid van het leven heel acceptabel is. De eeuwigheid kan immers in verschillende vormen bestaan, we weten het tot nu toe gewoon niet”.
Stap 5
Het is al lang bekend dat ledigheid de moeder is van alle ondeugden. Wanneer een persoon het echt druk heeft, heeft hij gewoon geen tijd of zin om te mopperen, zich over te geven aan zware gedachten. Dit moet natuurlijk niet te letterlijk worden genomen - ze zeggen, je moet werken tot je helemaal uitgeput bent, dan is er geen angst voor de dood. Maar een persoon die volledig leeft, bezig is met noodzakelijk, nuttig werk, interessante hobby's, hobby's heeft en oprecht van het leven geniet. En gedachten over de dood bezoeken hem zeer zelden.
