Het schuldgevoel is een emotie die de persoonlijkheid degradeert en de mogelijkheden van een persoon beperkt. Des te moeilijker is de situatie wanneer het schuldgevoel voor de ouders wordt ervaren, omdat in dit geval de kwelling honderdvoudig toeneemt. Het lijdt geen twijfel dat schuldgevoelens moeten worden voorkomen door introspectie, het sturen van de wrok en emoties die ontstaan bij heroverweging. Het is altijd de moeite waard om te onthouden dat onoplosbare situaties een mythe zijn waar je niet op moet vertrouwen.
Hoe je schuldgevoelens jegens je ouders kunt overwinnen als je verhuist?
Schuldgevoelens jegens ouders ontstaan nooit per ongeluk. Meestal wordt het gevormd onder de controle van hun eigen geweten of vanwege de ouders zelf, die op hoge leeftijd bang kunnen zijn voor eenzaamheid of gewoon exorbitant hoge eisen stellen aan hun eigen kinderen.
“Een kind is een gast in je huis. Voeden, onderwijzen en loslaten. Deze duidelijke en stabiele uitdrukking wordt al meer dan een eeuw in het Oosten gebruikt. Helaas denken mensen in de westerse wereld daar een beetje anders over. Als gevolg hiervan ontvangt de wereld hele generaties die niet in staat zijn om zelfstandig te leven. En daar zijn alleen de ouders verantwoordelijk voor.
Het is logisch dat een persoon, bij het bereiken van 20-25 jaar oud, onafhankelijk zou moeten bestaan en al die levenssituaties voor zich zou hebben die het leven aan duizenden generaties voor hem presenteerde. Maar hier kun je de eerste ervaring tegenkomen van je schuldig voelen tegenover je ouders, wanneer alle gedachten zijn afgestemd op een onafhankelijk en vrij leven, en aan de blik van je ouders kun je begrijpen dat ze je niet willen laten gaan.
Feit, maar in deze situatie begrijpen de ouders zelf niet waarvoor ze de volwassen persoon opzetten. Onbewust willen ze dat hij/zij gelukkig en gescheiden van hen leeft, maar instinct begint de overhand te krijgen op de rede. In zo'n geval is het heel gemakkelijk om het schuldgevoel jegens de ouders weg te nemen. En de meest voorkomende logica zal hierbij helpen. Zullen ouders blij zijn als het kind tot 35 jaar in huis blijft? Zullen ze graag zien hoe hun kind de ervaringen van een zelfstandig leven wordt onthouden? Zijn kleinkinderen en leven met ouders verenigbaar? Het antwoord op alle drie de vragen is een categorisch nee. Als er daarna nog een schuldgevoel is, dan kun je jezelf nog een tiental van dit soort vragen stellen.
Helemaal in het begin bij de ouders vandaan gaan, gaat het beste gepaard met frequente bezoeken en telefoontjes. U kunt vertellen over uw prestaties en successen. Dit zal de ouders behoeden voor twijfel en het schuldgevoel zal beginnen af te nemen.
Schuldgevoelens jegens ouders en beroepskeuze
Er zijn verschillende professionele dynastieën in de samenleving, waarin kinderen van generatie op generatie in de voetsporen treden van hun ouders. Maar niet allemaal hebben ze deze beslissing bewust en vrijwillig genomen. In de 21e eeuw is het nog veel moeilijker, omdat veel beroepen hun relevantie en prestige hebben verloren. Dus als een jonge man muzikant wil worden en zijn familie eist om de dynastie van artsen, militairen of agronomen voort te zetten, dan is het beter om kortstondige meningsverschillen met zijn familie te hebben dan zijn hele leven ongelukkig te zijn. Als je muzikant wordt, is er misschien één kans op duizend op succes en geluk. Nadat de ouders de beslissing hebben genomen om arts / militair / ingenieur te worden, is er geen kans om gelukkig te zijn. En het leven is één en de verloren tijd kan nooit meer worden teruggegeven, dus het is de moeite waard om alleen je roeping te volgen. Ouders willen hun kind altijd gelukkig zien. Dat is de reden waarom, als je je eigen pad hebt gekozen en er succes mee hebt behaald, het ouders veel meer zal bevallen, en het schuldgevoel zal al in de vroege stadia vanzelf overgaan.
Schuldgevoelens voor degenen die het dichtst bij je staan, kunnen je geest vertroebelen, en de beslissing die hierover wordt genomen kan ondoordacht zijn. In deze situatie zijn emoties niet te vertrouwen; begrip moet logisch en aloud zijn.
Wat kinderen hun ouders echt verschuldigd zijn
Het enige dat een kind voor ouders moet doen, is gezond, gelukkig en vrij blijven. De verantwoordelijkheden van een volwassen persoon tegenover hun ouders zijn klein: een gezonde levensstijl leiden ter wille van volwaardige nakomelingen, eer en trots bewaren, hun roeping volgen en op hoge leeftijd voor hun ouders zorgen. Hiervoor worden immers meestal kinderen geboren.
