Volgens statistieken lijdt ongeveer elke tiende inwoner van de planeet aan een sociale fobie. In de regel zijn zulke mensen nogal verlegen, teruggetrokken, verlegen. Ze maken zich zorgen over wat mensen van hen denken, en ze slagen erin om zich alleen in volledige eenzaamheid te ontspannen en kalm te voelen.
Redenen voor isolatie in jezelf
Gewoonlijk trekken mensen zich in zichzelf terug uit angst om kritiek te horen, angst om in de ogen van anderen dom te lijken, zichzelf belachelijk te maken, enzovoort. Met andere woorden, het is voor zulke individuen gemakkelijker om aan de zijlijn te blijven staan dan opnieuw de aandacht op zichzelf te vestigen. Plots zal de reactie negatief zijn.
Sociofoben leven met een constant gevoel dat de mensen om hen heen zullen worden afgewezen.
Sommigen zijn niet zozeer bang voor de reactie op hun acties als wel voor het feit dat mensen de innerlijke opwinding zullen opmerken. Sommige slechte gedachten veroorzaken dus nog meer negatieve emoties. Het blijkt een vicieuze cirkel.
In een aantal speciale gevallen zijn verlegen mensen bang om voor het publiek te spreken, eten ze op openbare plaatsen, lopen ze over straat als ze bekeken worden, enzovoort. Vaak gaat deze psychische stoornis gepaard met problemen met het gevoel van eigenwaarde en een pessimistische kijk op de werkelijkheid. Vandaar het verwrongen idee van jezelf, de samenleving, het leven in het algemeen en je plaats in deze wereld.
Misschien zijn de wortels van het probleem te vinden in ervaringen uit de kindertijd - constante kritiek van ouders, vrienden of familieleden.
Er is een uitgang
Om ontwenning tegen te gaan, raden veel psychologen het gebruik van cognitieve gedragstherapie aan. Het is belangrijk om niet te evalueren wat er om je heen gebeurt, maar je reactie erop.
Soms worden slechte gedachten slecht gerealiseerd en soms worden ze ontkend.
Tijdens de therapie moet je al je negatieve emoties in de gaten houden en ze in de toekomst proberen te vervangen door positieve. Op basis hiervan is het noodzakelijk om nieuwe gedragsnormen te ontwikkelen en in overeenstemming daarmee te beginnen met handelen.
Bovendien moet men bedenken dat het denken materieel is. Als je denkt dat je een saai en saai persoon bent, zullen mensen je als een saai persoon zien. Als je denkt dat je een interessante gesprekspartner bent, zullen anderen een vergelijkbare kwaliteit ook in jou opmerken.
Aan de andere kant kun je proberen jezelf bij elkaar te rapen. Schrijf in aflopende volgorde op waar je het meest bang voor bent. Begin vervolgens je angsten van aangezicht tot aangezicht onder ogen te zien, van minder belangrijk naar krachtiger.
Leer ook om jezelf te accepteren voor wie je bent, volg groepstrainingen om het gevoel van eigenwaarde te vergroten, denk alleen aan het goede, lach vaker. Toch betekent de aanwezigheid van problemen in het verleden niet dat dit altijd zo zal zijn.
Als je het niet alleen aankunt, maak dan een afspraak met een psycholoog. De behandeling omvat echter meestal uitsluitend niet-medicamenteuze therapie.
