Zichzelf realiserend, stelt een persoon onvermijdelijk de vraag hoe hij wordt waargenomen en geëvalueerd door de mensen om hem heen, welke plaats hij inneemt in een sociale gemeenschap. Zelfrespect wordt geboren uit de antwoorden op dergelijke vragen.
Eigenwaarde is een persoonlijk kenmerk dat de beoordeling van een persoon van zijn eigen persoonlijke kwaliteiten weerspiegelt. De Amerikaanse psycholoog W. James presenteerde het als een breuk: de teller is de bewering van een persoon en de noemer is zijn werkelijke capaciteiten. Als de noemer gelijk is aan de teller, is dit een adequate zelfbeoordeling, als de teller groter is dan de noemer, wordt deze overschat en als deze kleiner is, wordt deze onderschat.
Een persoon met een hoog zelfbeeld is het meest onaangename onderwerp, een 'agressieve verliezer', die iedereen de schuld geeft van zijn falen, maar niet zichzelf. Iemand met een laag zelfbeeld geeft anderen minder problemen, maar heeft meer psychologische hulp nodig.
Niet alle psychische problemen worden opgelost door het vergroten van het gevoel van eigenwaarde. Een persoon met voldoende, vooral met een overschat zelfbeeld, zal niet profiteren van de toename ervan.
Tekenen van een laag zelfbeeld - fixatie van de aandacht op hun eigen mislukkingen, devaluatie van successen, besluiteloosheid tot gedrag van het type "mislukkingen vermijden". Een treffend voorbeeld van zo iemand is een schooljongen die bang is om op het bord te antwoorden (“beter niets doen”). Alleen in dit geval is het raadzaam om te praten over de noodzaak van een verhoging.
Het eerste dat u moet doen, is uw successen en prestaties onthouden, u kunt het zelfs allemaal op schrift stellen, vanaf de leerplichtige leeftijd. Een vrouw kan bijvoorbeeld last hebben van een laag zelfbeeld als gevolg van een ongecompliceerd persoonlijk leven - wat betekent dat het tijd is om te onthouden dat ze van school afstudeerde met een gouden medaille, en de universiteit cum laude, bij de eerste poging naar de graduate school ging, verdedigde haar proefschrift, werd assistent-professor, haar laatste wetenschappelijke artikel werd geprezen door professor N zelf, enz.
De ideale optie zou zijn om jezelf voor eens en voor altijd te verbieden te zeggen "Ik ben een mislukkeling", "Het zal me niet lukken" en andere soortgelijke zinnen die een laag zelfbeeld opwekken, maar dit is niet haalbaar. Dergelijke gedachten zullen bij me opkomen, maar weerleggingen moeten voor hen worden voorbereid: "Ik ben onvolmaakt - niemand is perfect", "Ik kan niets aan - ik heb uitstekend werk geleverd met dit en dat".
Het is belangrijk om te leren hoe je complimenten op de juiste manier kunt accepteren. Mensen met een laag zelfbeeld reageren op hen alsof ze zich schamen voor hun eigen prestaties ("Wat ben jij, ik had gewoon geluk"). Complimenten moeten worden beantwoord, zo niet met trots, dan met waardigheid: "Dank u, ik heb het geprobeerd", "Ik ben erg blij dat u tevreden bent met mijn werk."
Het is moeilijk om de faalangst af te leren - deze onvermijdelijke metgezel van mensen met een laag zelfbeeld, het zal elke keer moeten worden overwonnen voordat een bedrijf wordt gestart. Angst trekt zich terug voor logica: het is noodzakelijk om te analyseren wat voor soort mislukking het kan zijn, welke uitwijkmogelijkheden kunnen worden voorzien als iets niet gaat zoals gepland.
Laat u niet te veel meeslepen door een voorlopige analyse: u moet zo snel mogelijk aan de slag, anders kan de besluiteloosheid het overnemen.
Nadat hij heeft geleerd zaken aan te pakken, angst te overwinnen, zal een persoon succes behalen, echt succes draagt ook bij aan een toename van het zelfrespect.
