In de moderne samenleving zijn er veel psychologische problemen die samenhangen met het gebrek aan vertrouwen van mensen in elkaar. Deze problemen kunnen gelijkgesteld worden met andere wereldwijde rampen, aangezien ze tot op zekere hoogte elke bewoner van de aarde treffen.
Het gebrek aan vertrouwen tussen mensen treft niet alleen elke individuele persoon, maar ook de samenleving en haar integriteit. Wantrouwen manifesteert zich niet alleen in interpersoonlijke relaties, maar ook in politieke aspecten. Moderne mensen kunnen elkaar gemakkelijk bedriegen of vervangen voor hun eigen voordeel. Er zijn zelfs boeken gepubliceerd die technieken beschrijven om mensen te manipuleren. Propaganda en de overvloed aan bedrog en leugens in het leven van mensen is een reëel probleem.
Tegenwoordig kun je alleen je vrienden en familieleden vertrouwen. Maar zelfs zo'n nauwe band garandeert niet de afwezigheid van leugens en verraad. En dan in een persoon die ophoudt iedereen te vertrouwen, wordt een adequate perceptie van goed en kwaad vernietigd. Hij vertrouwt niemand behalve zichzelf, schermt zich af voor mensen en zelfs hijzelf is in staat wreedheden te gaan begaan.
Er zijn mensen die inherent zijn aan goedgelovigheid in het leven. Dit is ook een probleem, omdat ze bang zijn om bedrogen te worden, ze houden constant hun gevoelens in bedwang. Deze mensen hebben geen harmonieuze relaties in het gezin en op het werk. Ze kunnen met niemand opschieten, vertrouwen niemand. Dit is niet meer te fixen en zo valt de samenleving uiteen.
Om een persoon op te laten groeien als een volwaardig lid van de samenleving, is het noodzakelijk om vanaf zijn jeugd goedheid in hem te cultiveren, hem liefde en mededogen te leren. De sfeer in het gezin waar het kind opgroeit, moet gunstig zijn. Dan zal een persoon in de toekomst geen angst en onredelijke complexen hebben. Maar het creëren van een comfortabele sfeer in het gezin is niet eenvoudig, omdat ruzies en verwijten in veel gezinnen heel gewoon worden. Kinderen in dergelijke omstandigheden groeien teruggetrokken, wantrouwend op, weten niet hoe ze hun gevoelens moeten uiten, kunnen geen gelukkig gezin stichten.
In veel landen slaat het wantrouwen ook over in de politieke arena. Mensen vertrouwen de staat, politici, de samenleving niet. Elke persoon vertrouwt alleen op zichzelf en weigert anderen te helpen. Zo valt het systeem uiteen, maar de mens is een sociaal wezen.
Wantrouwen is een echte ziekte van de moderne wereld die alles en iedereen verteert. En er is geen remedie voor. Tenzij iedereen leert zijn naaste te vertrouwen en een voorbeeld te stellen voor anderen. Je moet anderen helpen, en dan komen ze ook te hulp. Vertrouwen is een zeer kwetsbaar iets dat in een oogwenk verloren kan gaan. Maar zonder hem gaat de mensheid verloren.
