Wat Is Burn-out Syndroom (SEB)?

Inhoudsopgave:

Wat Is Burn-out Syndroom (SEB)?
Wat Is Burn-out Syndroom (SEB)?

Video: Wat Is Burn-out Syndroom (SEB)?

Video: Wat Is Burn-out Syndroom (SEB)?
Video: Understanding Job Burnout - Dr. Christina Maslach 2024, April
Anonim

Medische fouten zijn altijd kostbaar. Psychiatrie is geen uitzondering. Er zijn aandoeningen die gemakkelijk kunnen worden aangezien voor een psychische stoornis, hoewel dit niet het geval is. Burn-outsyndroom (BBS) lijkt qua symptomen sterk op depressie. Waar is de dunne lijn die geestesziekte scheidt van psychologische vermoeidheid die het gevolg is van emotionele stress?

Wat is Burn-out Syndroom (SEB)?
Wat is Burn-out Syndroom (SEB)?

CMEA - een syndroom van emotionele burn-out - zo'n definitie werd gegeven door Herbert Frudenberger, Amerikaanse psycholoog en arts in de psychiatrie, een depressie, een defensieve reactie op langdurige emotionele stress. In het gewone leven zeggen we: "de persoon is opgebrand".

CMEA wordt vaak verward met depressie en wordt behandeld met antidepressiva, die op zichzelf zowel de mentale als de fysieke gezondheid kunnen schaden. CMEA heeft gemeenschappelijke kenmerken met depressie: een verlies van interesse in de wereld om ons heen, in het leven. Een persoon komt hier geleidelijk aan, emotioneel van binnenuit opgebrand, zichzelf leegmakend en ongevoelig wordend.

Wie kan de CMEA bedreigen?

Allereerst bedreigt het syndroom van emotionele leegte degenen die met een beroep worden geassocieerd, met stressvolle situaties, veel tijd doorbrengen met mensen, of met begaafde, getalenteerde creatieve mensen met een fijne mentale organisatie en de gewoonte om hun gevoelens voor zichzelf te houden.

Ook artiesten, muzikanten, acteurs hebben last van overspanning - zij die worden geassocieerd met een openbaar beroep dat emotionele respons vereist. CMEA kan zich manifesteren in verband met een overbelasting van de emotionele sfeer, als gevolg van persoonlijke schokken en teleurstellingen. Bijzonder kwetsbaar zijn mensen met een hoge mate van verantwoordelijkheid, de wens om alles persoonlijk te controleren of door het zogenaamde "uitstekende studentencomplex".

Deze psychische aandoening treft vooral vrij jonge mensen, van 25 tot 50 jaar oud, wanneer een persoon nog vol ambities is en rekent op een adequate, naar zijn mening, beoordeling van zijn persoonlijkheid door de samenleving, naaste mensen en collega's in de winkel.

Tekenen, stadia en gevolgen van CMEA

De eerste fase van de stoornis begint met een scherpe, impulsieve, emotionele uitbarsting, waarna emoties de persoon doof lijken te maken, hij voelt leegte. De stemming verandert abrupt, plotseling, ongemotiveerd. Vermoeidheid verschijnt, onverschilligheid voor wat eerder werd aangetrokken, evenals een verlangen om belangrijke dingen uit te stellen voor later.

Een persoon in deze toestand begint zichzelf te dwingen harder te werken, streeft naar zelfbevestiging, verwaarloost zijn behoeften, verliest de normale slaap. Een verandering van omgeving, vakantie of rust brengt niet het gewenste comfort.

Neurose, werkangst, in persoonlijke relaties - ongemotiveerde jaloezie, een verlangen om een partner te beheersen, manifesteren zich. Het lijkt misschien voor een persoon dat hij niet genoeg doet, het proces vereist zijn directe deelname. Angsten, angstige toestanden, obsessieve gedachten verschijnen.

De tweede fase tast de sociale mechanismen die het individu met de samenleving verbinden ernstiger aan. Als in dit stadium de CMEA kan worden beschouwd als een natuurlijke afweerreactie op overspanning, dan kan de verdere ontwikkeling van een neuropsychologische stoornis een persoon op een dood spoor brengen.

Geleidelijk aan ontstaat er irritatie in relatie tot mensen, plaatsen, relaties, waar emotionele participatie vereist is. Negativiteit, cynisme manifesteert zich, een persoon kan sarcastisch, sarcastisch, ironisch worden. Relaties beginnen te depersonaliseren, krijgen een formeel karakter.

In dit stadium zoekt een persoon verlossing van de zich opstapelende melancholie in nieuwe contacten (zaken, vriendschap, liefde). Maar de warmte-uitbarstingen in de relatie worden korter, doffe irritatie verschijnt plotseling. Banden beginnen te breken als een persoon weg wil van het conflict, relaties vervagen geleidelijk, emoties gaan naar de periferie van het bewustzijn, contacten lopen op niets uit.

De derde fase is anders omdat het buitengewoon moeilijk is om er alleen uit te komen. Als gevolg van destructief of "ongrijpbaar" gedrag wordt er een vacuüm gevormd rond een persoon, de mensen om hem heen beginnen teleurgesteld te worden en het zelfrespect daalt. Een psychisch uitgeput persoon begint contact met mensen te vermijden, zich in zichzelf terug te trekken.

Isolatie wordt chronisch, de persoon verbreekt opzettelijk de banden. Vaak stoppen zulke mensen zelfs de hoorn van de telefoon te nemen, zorgen ze niet meer voor zichzelf, verliezen hun baan, familie, zoeken eenzaamheid, vermijden elke verantwoordelijkheid. Als het gaat om het gezinsleven, gaat de interesse in de emotioneel meest belangrijke mensen verloren: een partner, hun eigen kinderen, familieleden.

Tijdens deze gevaarlijke periode kan alcoholisme of drugsverslaving ontstaan. Psychosomatiek ontwikkelt zich wanneer een persoon, vanwege de onwil om iemand te zien, ziek begint te worden, onbewust situaties vormt waarin hij met rust wordt gelaten.

Soms worden in deze toestand asociale handelingen begaan - een persoon kan bijvoorbeeld plotseling losbreken en schandalen om zich te ontdoen van elke routine, of op zoek naar een excuus om de communicatie te onderbreken.

Wanneer je probeert een emotioneel uitgeputte persoon onder druk te zetten, hem te herinneren aan zijn verantwoordelijkheden jegens de maatschappij, het werk, het gezin, om een schuldgevoel te veroorzaken, kun je agressie en zelfs zelfmoordgedachten bij hem veroorzaken.

Hoe om te gaan met het burn-outsyndroom?

Als het in de eerste fase van CMEA-ontwikkeling mogelijk is om rond te komen met een verandering in de situatie, dan vereist de tweede fase psychologische ondersteuning, die kan worden geboden door goede mensen en betrouwbare vrienden te begrijpen. De derde fase vereist bijna altijd gekwalificeerde psychologische hulp.

Tijdens deze periode kan CMEA ernstigere vormen aannemen - depressie, eigenaardigheden, clausterofobie, vreemdelingenhaat of andere fobieën, tot paniektoestanden, kunnen zich ontwikkelen. Dit is niet zo onschuldig als het lijkt, aangezien een persoon in een ongunstige omgeving een psychische stoornis kan ontwikkelen tot psychose. In dit stadium heb je misschien zelfs de hulp van een psychiater nodig.

Sommige mensen met een sterke intelligentie brengen hun persoonlijkheid zelf in een staat van relatief comfort en harmonie met de buitenwereld. Iemand gaat halsoverkop in een online game, in stille, "private" creativiteit, beperkt zijn contacten tot een nauwe kring van naaste mensen en / of internet, en compenseert het gebrek aan emoties door te communiceren in de virtuele wereld.

Trouwens, een persoon met CMEA kan een uitstekende gesprekspartner zijn, een slimme virtuele persoonlijkheid, maar tegelijkertijd is het onwaarschijnlijk dat hij echte contacten legt. Het herstellen van sociale banden is niet eenvoudig. Sessies van psychoanalyse kunnen helpen, waarbij emoties opnieuw kunnen worden ervaren, opgewekt, openlijk geuit, weggegooid.

Nieuwe verliefdheid kan een enorme positieve impact hebben, die de emotionele sfeer zal verfrissen, vernieuwen, "herformatteren".

Preventie van CMEA

Verwaarloos de rest niet! Vakanties, weekenden, dagelijkse wandelingen zouden een noodzaak moeten worden. Anders neemt de efficiëntie af en daarmee het risico op CMEA. Vermijd fysieke activiteit niet - visreizen, naar het landhuis, spelen in de frisse lucht versterken niet alleen de zenuwen, maar ook het intellect.

Probeer minder tijd online door te brengen, fysieke inactiviteit kan emotionele burn-out veroorzaken. Laat je niet meeslepen door te praten via een mobiele telefoon. Het is het beste om goede vrienden persoonlijk te ontmoeten, in een warme sfeer, of naar een feest te gaan.

Communiceren met de natuur, mooie plekken bezoeken, nieuwe indrukken van goede films en muziek heeft een helende werking op het vermoeide zenuwstelsel. Elimineer negatieve indrukken, kijk geen donkere films als je je onderdrukt voelt. Los relatieproblemen met je partner tijdig op.

Geef prioriteit aan uw activiteiten: los eerst de hoofdtaken op en de secundaire taken kunnen wachten. Gezonde slaap is belangrijk - minimaal 7-8 uur. Laat je niet meeslepen door kruiden, beperk thee, koffie, alcohol. Alles moet op zijn plaats en met mate.

Als je van lezen houdt, lees dan goede literatuur. Overbodige, onnodige informatie zal de hersenen simpelweg verstoppen en kostbare tijd in beslag nemen. Wees niet bang om openlijk emoties te uiten - zelfs als het woede is, kun je jezelf niet vergiftigen met negativiteit. Door tenminste openlijk emoties te tonen, kun je diegene kwijtraken die je niet nodig hebt.

Mogelijk moet u een licht kalmerend middel bij de hand hebben. Vereenvoudig je leven door geen onnodige beloftes te doen. Want wat het meest op de psyche drukt, zijn de beloften die niet zijn nagekomen, alleen om de eenvoudige reden dat je gewend bent meer verantwoordelijkheden op je te nemen dan je kunt dragen.

Aanbevolen: