We zijn allemaal op de een of andere manier onderhevig aan zelfkritiek. Dit is geen slechte zaak, want als we ontevreden zijn over onszelf, kunnen we ons verbeteren. Maar wat als we onszelf te hard bekritiseren?
De innerlijke criticus wordt gevormd tijdens het opgroeien, wanneer het kind wordt uitgelegd wat goed en slecht is. In de loop van de tijd hebben we concepten van moraliteit, schoonheid en correctheid gevormd. Dus de innerlijke criticus is een zeer serieus deel van ons bewustzijn dat ons niet toestaat om slecht te handelen tegenover andere mensen. Bovendien kan zelfkritiek ons vooruit helpen. Het staat ons niet toe om tevreden te zijn met wat al is bereikt, constant het beste en het beste resultaat eisen. Maar er zijn situaties waarin interne kritiek "brengt", en nu heeft een persoon een heleboel complexen met en zonder reden. Vaak is de samenleving hier ook verantwoordelijk voor, door het kind van de kleuterschool te vergiftigen, hem te inspireren dat hij dik, verschrikkelijk, dom, talentloos en nog erger - onnodig is. Dit alles laat een zware afdruk achter, die soms heel, heel moeilijk is om mee te leven.
En soms gebeurt het dat alles in het leven van een persoon goed gaat, maar hij kan nog steeds niet stoppen met zichzelf te "pikken". Om dergelijke uitersten te vermijden, moet u. Hier zijn een paar punten om u hierbij te helpen.
- Geef toe dat er nog steeds een innerlijke criticus is. Veel mensen ontkennen het bestaan ervan, rechtvaardigen het met rationele redenen, bijvoorbeeld: "Ik heb een vreselijke neus, ik zie het in de spiegel en denk het niet alleen." Je moet moed vatten en aan jezelf toegeven dat het probleem echt in je hoofd zit, en het is de innerlijke criticus die het fluistert.
- En je innerlijke criticus wil echt het beste voor je. In feite geeft hij om je en ontmoedigt hij je van roekeloze acties, bijvoorbeeld een spontane aankoop of een plotselinge verandering van imago.
-
Leer naar jezelf te luisteren en te luisteren. Dit zal je helpen interne conflicten te vermijden en je ware motieven en verlangens beter te begrijpen.
- Praat met je innerlijke criticus. Praat en overleg met hem, probeer een interne dialoog op te zetten zodat hij je tijdens een conflict niet uitscheldt en verwijt, maar ondersteunt en adviseert. In alle situaties kun je je pluspunten vinden, en het is jouw taak om je criticus te "herconfigureren" zodat hij deze pluspunten aan je demonstreert.
- Erken dat je zelfkritiek niet helemaal kwijt kunt raken. Accepteer dit feit gewoon en ga verder. Maar wanneer zo'n moment van overmatige zelfkritiek komt, zul je het veel gemakkelijker ervaren, omdat je weet dat het niet lang zal duren en deze fase snel voorbij zal zijn.
